Ik kreeg van HarperCollins een mailtje of ik interesse had in het boek ‘Blijf hun namen noemen’ geschreven door Simon Stranger. Nadat ik een stukje van het inkijkexemplaar gelezen had was ik overtuigd. Dit boek wilde ik lezen. Dus snel geantwoord en ik kon dan ook al snel beginnen met lezen. Ik wil HarperCollins dan ook hartelijk bedanken voor het recensie-exemplaar.

Informatie die te lezen is op de achterflap van dit boek: 1941. Een heel gewone woning in het Noorse Trondheim wordt in beslag genomen door de nazi’s en omgedoopt tot hoofdkwartier van de gehate Gestapo-agent Henry Oliver Rinnan. Het gebouw met de bijnaam “Het bendeklooster’ wordt bezet door de Rinnan gang, die in de kelder honderden gevangenen op gruwelijke wijze verhoort, martelt en vermoordt.
Vijf jaar na de oorlog krijgt het huis nieuwe bewoners: een jong, Joods stel met hun kinderen. Een van deze kinderen, Grethe – de toekomstige schoonmoeder van schrijver Simon Stranger – groeit al zingend en verstoppertje spelend op in dezelfde kamers als die waarin slechts enkele jaren daarvoor nog gruwelijke taferelen plaatsvonden.
Blijf hun namen noemen is een op waarheid gebaseerde roman, die tachtig jaar geschiedenis en vier generaties beslaat. Een verhaal over de Holocaust, over familiegeheimen en over de verhalen die we kiezen om aan onze kinderen door te geven.

Cover

De cover is in sepia en hierdoor krijg je meteen het gevoel alsof het geen wat er op staat al van lang geleden is. Op de bovenste helft van de cover staan twee meisjes met stenen te spelen, naar mijn gevoel, is een van de twee meisjes Grethe.
In het midden staat de titel in rood. En op de onderste helft van de cover staat een foto van een huis. Ik stel me voor dat dit het huis is wat de naam ‘Het bendeklooster’ gekregen heeft. Dit huis krijgt vijf jaar na de oorlog nieuwe bewoners. Een jong gezin met vijf kinderen. Waarvan Grethe, de schoonmoeder van Simon Stranger (de schrijver van dit boek) een van de kinderen is. Ik weet niet of het boek me direct opgevallen zou zijn in de boekhandel. Momenteel heb ik een periode dat ik weer veel oorlogsboeken lees, ik denk dat het me dan eerder opgevallen zou zijn als wanneer ik die periode niet heb.

Auteur

Simon Stranger (1976) schreef al meerdere succesvolle (kinder)boeken. ‘Blijf hun namen noemen’ is een op waarheid gebaseerd verhaal over zijn schoonfamilie. Het boek werd in Noorwegen unaniem bejubeld en stond wekenlang bovenaan de bestsellerlijsten.

Mijn mening

Wat meteen opvalt als je het boek open klapt is dat de hoofdstukken niet genummerd zijn, maar altijd met een letter uit het alfabet beginnen. Dus beginnend met A en zo oplopend tot letters Z, met vervolgens nog een hoofdstuk met de letters Æ, Ø en Å. Deze drie letters zijn de laatste drie letters uit het Noors alfabet. Deze komen in ons alfabet natuurlijk niet voor, maar fijn dat die toch in het boek vermeld worden. In ieder hoofdstuk worden dingen besproken die met de corresponderende letter beginnen. Zo begint het hoofdstuk A bijvoorbeeld met A van de aanklacht. A van de arrestatie. En A van de afranseling. enz. Je hebt soms stukjes van één regel, maar ook stukken waar eigenlijk een heel stuk verhaal verteld wordt.

Ik had in het begin wel even moeite om in het verhaal te komen, want doordat het verhaal altijd vanuit een bepaalde letter verteld wordt, wordt dit regelmatig onderbroken om andere dingen met die letter te vertellen wat ook belangrijk is. Echter naarmate ik vorderde in dit boek begon ik hieraan te wennen en vond ik het prettig lezen. Je komt zo ook allerlei feitjes te weten of die worden weer even opgefrist waar je vaak niet meer aan denkt of wat je gewoon wel ooit gehoord hebt, maar ergens in de vergetelheid geraakt is. En het blijft gewoon belangrijk dat we datgene wat in de tweede wereldoorlog gebeurd is niet vergeten en daar mag nog steeds over gesproken worden. Gelukkig komen er ook nog steeds boeken over uit, zodat ook de jongere generatie zich hiervoor kan gaan interesseren. Wat ik op zich wel goed gedaan vond, is dat dit verhaal aan de ene kant vanuit de Joodse familie verteld wordt, die in het huis wonen (de schoonfamilie van de schrijver) maar aan de andere kant het verhaal van Rinnan en zijn bende.

De personages zijn goed uitgewerkt en ondanks dat ik in het begin wat moeite met het verhaal had, ging het vanaf de tweede helft beter en was ik er zo door heen en had het verhaal van mij best nog wel wat langer mogen zijn.

Alleen al door de originele manier van schrijven verdient dit boek dat je het gaat lezen. En het is gewoon heel belangrijk dat de gebeurtenissen tijdens de tweede wereldoorlog nooit vergeten worden.

Ik doe daarnaast mee aan de blogtour rond dit boek en op 26 maart zul je van mij nog een blog kunnen lezen, waarbij vooral de titel ‘Blijf hun namen noemen’ in de voorgrond staat.

Leesfragment

Ben je na het lezen van mijn recensie nieuwsgierig geworden naar dit boek? Lees dan zeker onderstaande leesfragment.

Gegevens van dit boek:
Titel: Blijf hun namen noemen
Auteur: Simon Stranger
Uitgever: HarperCollins
Aantal pagina’s paperback: 368
Aantal pagina’s E-book:
ISBN paperback: 9789402702583
ISBN E-book: 9789402757743
Prijs paperback: € 19,99
Prijs E-book: € 13,99

Dit boek is o.a. verkrijgbaar bij de lokale boekhandel en Bol.com.