Patrick van Rhijn – Vaderstad

Vaderstad

Informatie die te vinden is op de achterflap: Na het hartverscheurende vertrek van zijn vierjarige dochtertje Lila naar haar moeder in Zweden, probeert Djon Maas zijn leven terug op de rails te krijgen. Maar als hij ontdekt dat hij het laatste beetje contact dat hij nog met Lila heeft dreigt te verliezen, neemt hij een dramatisch besluit. Zal zijn beslissing hem voorgoed achtervolgen of weet hij Lila voor zich terug te winnen?

Vaderstad is het hilarische, maar ook ontroerende verslag van de zoektocht naar gerechtigheid en de grenzeloze liefde van een ouder voor diens kind. Op zijn inmiddels bekende manier – direct, vol humor en zelfspot – schopt Patrick van Rhijn tegen het gebrek aan controle op het naleven van omgangsregelingen. Vaderstad leest als een op zichzelf staande roman, maar is tevens het vervolg op Patrick van Rhijn’s zeer succesvolle debuutroman Weg van Lila. Read more

Patrick van Rhijn – Weg van Lila

Weg van Lila

Informatie die te vinden is op de achterflap: Hilarisch en genadeloos eerlijk, vol schrijnende humor en zelfspot. Dat is Weg van Lila, een autobiografische roman over de strijd van een vader om zijn kind. Op 7 juli 2006 verloor Patrick van Rhijn, na drie jaar alleen voor zijn dochtertje te hebben gezorgd, de laatste rechtszaak om haar hoofdverblijfplaats. Zijn nu 5-jarige dochtertje woont sindsdien bij haar moeder in Zweden. Zijn romandebuut Weg van Lila is het aangrijpende, maar vaak ook hilarische verslag van deze turbulente jaren.

Djon Maas lijkt de tijd van zijn leven te hebben als regisseur bij MTV in Londen. Niet alleen werkt hij met wereldsterren als Robbie Williams, Janet Jackson en Christina Aguillera, hij weet ook nog eens de ene na de andere babe te scoren. Aan zijn leven van wilde feesten, drank, one, two en three night stands komt een einde als hij Mikki leert kennen en hij eindelijk de confrontatie aangaat met zichzelf en zijn verleden.
Hij trouwt met Mikki en niet lang daarna wordt Lila geboren. Het vaderschap maakt van Djon een ander mens. Maar het huwelijk houdt geen stand en Mikki besluit terug te keren naar haar vaderland Zweden. Eerst laat ze Lila vrijwillig bij hem achter maar al snel eist ze dat het dan 1-jarige meisje bij haar in Zweden komt wonen. Djon weigert en de twee komen in de rechtszaal lijnrecht tegenover elkaar te staan. Drie jaar lang voedt Djon zijn dochtertje met ziel en zaligheid op. Dan wijst de rechter – tot ieders verbijstering – Lila alsnog aan de moeder toe.

Weg van Lila leest ‘als een trein’, is hilarisch en aangrijpend, maar kan tevens worden gezien als een aanklacht tegen het bestaande rechtssysteem en de zwakke positie van de man in voogdijzaken. Patrick van Rhijn werkte 6 jaar als producer, redacteur, opnameleider en regisseur voor MTV en TMF in Londen, São Paulo, opnieuw Londen, Barcelona en uiteindelijk Bussum. Op dit moment werkt hij aan het vervolg op Weg van Lila.

Read more

Patrick van Rhijn – Big sister live

Big sister live

Informatie die te vinden is op de achterflap: Ik verwacht hem, maar toch schrik ik een beetje van zijn verschijning. Het is altijd schrikken als iemand die je niet kent jou opeens wel blijkt te kennen. Zeker als-ie kaal is en er best ruig uitziet. Ik laat niet merken dat ik me ongemakkelijk voel en volg hem, voor het station langs. In een zijstraatje bij het spoor zie ik het busje staan. Het is een pikzwart busje. Het heeft geblindeerde ramen en er staat geen enkel logo op. Onderweg naar de wagen zegt de jongen geen woord. Pas als we bij het busje zijn en hij de deur openschuift, kijkt hij me aan. ‘Zo,’ zegt hij. ‘Welkom bij Big Sister. Noem mij maar Kojak. Stap snel in, er wordt op je gewacht.’ Ik zet mijn tas in de wagen en klim op een van de stoelen. De deur wordt achter me dichtgeschoven. Achter het stuur blijkt nog een jongen te zitten. Hij heeft donker haar, draagt net als de kale jongen een zonnebril en zwaait naar me door het glas zonder erbij te lachen. Ik kijk om me heen om te zien of ik al ergens een camera zie in een stoel of aan het dak of zo. Bij dit soort programma’s moet je volgens mij constant op je hoede zijn. Die filmen je altijd als je het niet in de gaten hebt. Ik schuif naar de middelste rij stoelen en kijk door de getinte ramen naar de ingang van het station. Ik herken de vriendelijke buurman van tweehoog uit onze flat. Het busje wordt gestart. Ik kijk de buurman na tot we de bocht om gaan en vraag me af hoe lang ik hier even niet zal komen. Ach, misschien vlieg ik er bij de eerste eliminatieronde al uit, ben ik hier volgende week weer terug. 
Read more