Ik kreeg van HarperCollins een mailtje of ik interesse had in het boek ‘Blijf hun namen noemen’ geschreven door Simon Stranger. Nadat ik een stukje van het inkijkexemplaar gelezen had was ik overtuigd. Dit boek wilde ik lezen. Dus snel geantwoord en ik kon dan ook al snel beginnen met lezen. Ik wil HarperCollins dan ook hartelijk bedanken voor het recensie-exemplaar.

Informatie die te lezen is op de achterflap van dit boek: 1941. Een heel gewone woning in het Noorse Trondheim wordt in beslag genomen door de nazi’s en omgedoopt tot hoofdkwartier van de gehate Gestapo-agent Henry Oliver Rinnan. Het gebouw met de bijnaam “Het bendeklooster’ wordt bezet door de Rinnan gang, die in de kelder honderden gevangenen op gruwelijke wijze verhoort, martelt en vermoordt.
Vijf jaar na de oorlog krijgt het huis nieuwe bewoners: een jong, Joods stel met hun kinderen. Een van deze kinderen, Grethe – de toekomstige schoonmoeder van schrijver Simon Stranger – groeit al zingend en verstoppertje spelend op in dezelfde kamers als die waarin slechts enkele jaren daarvoor nog gruwelijke taferelen plaatsvonden.
Blijf hun namen noemen is een op waarheid gebaseerde roman, die tachtig jaar geschiedenis en vier generaties beslaat. Een verhaal over de Holocaust, over familiegeheimen en over de verhalen die we kiezen om aan onze kinderen door te geven.