Door de actuele situatie die momenteel in Afghanistan is, vond ik het tijd worden om ook aandacht te besteden aan het boek ‘De knikkers van Qadir’. Nadat we een mailtje naar de uitgever gestuurd hadden, kregen we al snel een positief antwoord en het boek lag dan ook al snel op onze deurmat. Hier willen we uitgeverij Lannoo hartelijk voor bedanken.

Informatie die te lezen is op de achterflap van dit boek: De jonge Qadir groeit op in een klein dorp in Afghanistan met de droomverhalen van zijn moeder en de wilskracht van een vader die van geen wijken wil weten. Zijn enige bezit: acht knikkers. Alles ademt oorlog. Overal sterven dierbare mensen. Qadir houdt zich overeind door te werken voor de internationale troepen die zijn land komen bevrijden. Tot ook hij, achtervolgd door de Taliban, met vrouw en kinderen moet vluchten voor het geweld. Over de bergen en over de zee. Na drie maanden belanden ze in Europa. Maar de grote Portier laat hen niet binnen. Stuk voor stuk verliest Qadir de rinkelende knikkers van zijn leven. En toch is er hoop.

De cover

Op de cover staat een jongetje die op een zanderige ondergrond zit. Hij speelt met knikkers. Dit is naar mijn gevoel Qadir als kind in Afghanistan. De cover zou me zeker opgevallen zijn in de boekhandel, vooral door de quote ‘Het waargebeurde verhaal van een vader op de vlucht’.

De auteurs

Leo Bormans is onderzoeker, journalist en schrijver van boeken als ‘The World Book of Happiness’ en ‘The World Book of Hope’. Als er in zijn dorp een vluchtelingenkamp komt, ontmoet hij toevallig Qadir Nadery, die op de vlucht is voor de oorlog in Afghanistan. Zo ontstaat een bijzondere vriendschap en uiteindelijk ook dit boek dat ‘schreeuwde om geschreven te worden’. Samen schreven ze een jaar lang aan dit verhaal.

Mijn mening

Er zijn al veel boeken over vluchtelingen geschreven, dus is dit wellicht een volgend boek met weer dezelfde thematiek? Nee, al zou ik die ook net zo graag gelezen hebben, maar dit boek onderscheidt zich naar mijn gevoel zeer zeker van andere boeken die over vluchtelingen gaan. Bij andere boeken wordt het verleden meestal wel kort aangestipt, maar is de vlucht toch vaak het hoofdverhaal. En dat vind ik persoonlijk hier meer bijzaak. Doordat je Qadir al leert kennen op het moment dat hij ongeveer 8 jaar oud is, leer je hem op een heel andere manier kennen. Hij woont in een klein dorpje waar zo’n twintig huizen staan en waar geen elektriciteit of stromend water voor handen is. En dan te bedenken dat het verhaal begint in 1989. Als moderne westerling kun je je bijna geen leven voorstellen zonder elektriciteit of stromend water. Je leert Qadir kennen op het moment dat hij samen met zijn goede vriend Ayob aan het knikkeren is. De knikkers zijn hun grootste schat en is het enige waar hij plezier uithaalt. Maar dan wordt het leven van Qadir al overschaduwt door oorlog en dat verandert eigenlijk de rest van zijn leven in Afghanistan niet. Dood en verderf is heel normaal in zijn leven.

Op een bepaald moment kan hij wat geld gaan verdienen in Kabul door te gaan werken bij de internationale troepen. Na hier heel wat jaren gewerkt te hebben, waarbij hij regelmatig in gevaar verkeerde krijgt hij telefoon van zijn vader dat hij zijn leven niet meer zeker is en op de vlucht moet. Hij twijfelt niet langer en gaat samen met zijn vrouw en kinderen op de vlucht.

Het verhaal over het leven in Afghanistan is al indrukwekkend, maar het verhaal van zijn vlucht is dit zeer zeker ook. De verschillende Mister Money die hun steeds weer een stukje verder op weg helpen. Uiteindelijk komen ze in België uit en denken ze dat ze rust gevonden hebben. In eerste instantie lijken ze redelijk hun plek gevonden te hebben, maar dan moeten ze naar een ander asielzoekerscentrum en krijgen ze opnieuw met onderdrukking en onbegrip te maken.

Door het goede geheugen van Qadir kun je als lezer de brieven die Qadir van de Belgische staat krijgt over zijn verblijfsvergunning bijna letterlijk lezen. Naar mijn gevoel wil ‘de grote Portier’, zoals hij in het boek genoemd wordt, de woorden van Qadir niet begrijpen en is hij naar mijn gevoel absoluut niet bekend met de situatie waarin Qadir verkeerde.

Het verhaal leest als een spannende roman, maar ik ben zeer zeker ook meer te weten gekomen over Afghanistan. Ik wist bijvoorbeeld niet dat de Hazara als minder gezien werden, waardoor een staat zelfs weigert om elektriciteit of stromend water aan te leggen waar de Hazara’s leven. Net als dat een arts bezoeken, wat voor ons heel normaal is, daar na genoeg onmogelijk is. Dit boek laat een duidelijk beeld zien hoe de situatie in Afghanistan is.

Leesfragment

Ben je nieuwsgierig geworden naar dit boek? Lees dan zeker onderstaand leesfragment.

De-knikkers-van-Qadir

Gegevens van dit boek:
Titel: De knikkers van Qadir
Auteur: Qadir Nadery, Leo Bormans
Uitgever: Lannoo
Aantal pagina’s paperback: 336
Aantal pagina’s e-book: 280
ISBN paperback: 9789401469661
ISBN e-book: 9789401470728
Prijs paperback: € 15,99
Prijs e-book: € 11,99

Dit boek is o.a. verkrijgbaar bij de lokale boekhandel, Bol.com en Bruna.
Dit boek is ook te lezen via Kobo Plus.