Een tijdje terug werden we benaderd of we wellicht interesse hadden om deel te nemen aan de blogtour rondom het nieuwe boek van Nanda Roep. Na gelezen te hebben waar het boek over ging, werd ik enthousiast en heb ik direct ingestemd. Een korte tijd voor de verschijningsdatum viel het digitale recensie-exemplaar dan ook in onze mailbox. Hier willen we Nanda Roep en Maanlicht Maatwerk hartelijk voor bedanken.

Informatie die te lezen is op internet over dit boek: Het is 2011. Het Nederlandse boekenvak begint te trillen op haar grondvesten en literair uitgeefster Liesbeth de Rooij wordt na jaren trouwe dienst ontslagen. Reden? Ze weigert youtubers te publiceren. Terwijl zij thuis haar gelijk zit te halen, krijgt de Nederlandse boekensector te maken met tegenslag na tegenslag. Intussen zijn er de kinderen die taalachterstanden oplopen. Min of meer uit nood start Liesbeth haar werk als vrijwillige taaljuf. Het lijkt een kloof die niet te overbruggen is… Op het schoolplein zijn Soraya en Cindy te vinden. Een jonge leerkracht en een oude, sexy, opzijgeschoven muzikante. Misschien kunnen ze iets aan elkaar hebben, maar voorlopig zijn ze dat niet van plan. Nee, ze maken zich meer zorgen over het aanstaande optreden van jonge internetster Nova. En er is nog altijd het onopgeloste mysterie van de bloedplas in het park… Dat Liesbeth meerdere dreigbrieven ontvangt, weet niemand en dat houdt Liesbeth dan ook angstvallig geheim. Dacht iemand haar met teksten te kunnen intimideren? Met tékst? Dan moet die toch echt van betere huize komen…

De cover

Op de cover is een chaotische vrouw te zien, ze vliegt half door de lucht samen met haar typmachine en haar papierwerk. Bovenaan de cover zit een balk waarin een quote staat van Mustreads. Deze balk vind ik persoonlijk wat afbreuk doen aan de cover en ik zou het mooier gevonden hebben als de quote in de cover verwerkt was.

De auteur

Nanda Roep schrijft feelgoodromans en voor kinderen de spannende, vrolijke serie Plaza Patatta.
In 2010 werd zij de eerste ‘selfpublisher‘ van Nederland, nadat ze eerst 14 jaar lang bij gevestigde uitgevers heeft gepubliceerd.

Het verhaal

2011. De Nederlandse boekenindustrie heeft het moeilijk en aangezien literair uitgeefster Liesbeth de Rooij weigert om boeken van Youtubers te publiceren wordt ze na jaren trouwe dienst ontslagen. Ze blijft thuis zitten mokken over dat ze gelijk heeft, maar ondertussen krijgt het boekenvak het steeds zwaarder. Kinderen krijgen een steeds grotere taalachterstand en uit nood begint Liesbeth als vrijwillige taaljuf op een school. Liesbeth kennende lijkt deze kloof tussen haar en de kinderen niet te overbruggen. Op het schoolplein komen we Soraya en Cindy tegen. Soraya is een jonge leerkracht en Cindy is een oude, sexy aan de zij geschoven muzikante. Misschien kunnen ze elkaar helpen? Maar eerst maken ze zich zorgen over het aanstaande optreden van de jonge internet-ster Nova. Kan Cindy haar misschien helpen?

Ook is er nog steeds het mysterie van de grote bloedplas in het park…. Liesbeth krijgt meerdere dreigbrieven en besluit zelf op onderzoek uit te gaan. Dit doet ze op haar eigen eigenwijze manier zonder anderen op de hoogte te stellen. Dacht iemand haar nu echt met tekst te kunnen intimideren? Dan moeten ze toch echt van goede huize komen….

Mijn mening

Ik was erg benieuwd naar dit boek. Ik had eerder al ‘Leugens in de lente‘ en ‘Sable‘ van haar hand gelezen en deze waren erg goed bevallen dus ik was ook benieuwd naar dit nieuwe boek. Ze noemt het zelf literaire feelgood. Al vraag ik me zelf af wat er literair aan is, maar tegenwoordig wordt er al snel ergens literair voor gezet. Volgens Nanda wil ze een nieuw genre introduceren waarin de lezer een goede afloop, een aantrekkelijk plot én een interessante kijk op de wereld krijgt en dit is natuurlijk anders dan bij de gebruikelijke feelgoodverhalen, waarin jongen leert meisje kennen, ze worden verliefd en ze leefden nog lang en gelukkig centraal staat, om het even zo kort door de bocht te nemen. Dit laatste heb je bij ‘Het hoogste woord’ inderdaad niet, maar ik heb zelf altijd het idee dat bij literatuur meerdere lagen in een verhaal zitten waarbij je niet even snel kunt lezen, maar ook na moet denken wat de auteur nu eigenlijk echt bedoeld heeft. En dat vind ik bij deze literaire feelgood niet het geval. Deze diepere laag die tot nadenken stemt mis ik een beetje. Tuurlijk, zij snijdt ook onderwerpen aan om over na te denken, maar deze liggen niet zo diep verstopt als bij een literair werk. Maar dat over de titel literaire feelgood. Of deze nu passend is of niet. Nu verder over het boek zelf…

Ik begin enthousiast te lezen, maar helaas merk ik al snel dat ik absoluut geen klik heb met de verschillende hoofdpersonages. Ik vind ze irritant en uit de hoogte en hierdoor ga ik me tijdens het lezen steeds meer storen aan vooral Liesbeth. Maar ook bijvoorbeeld Cindy en Nova vond ik bloedirritant en hierdoor had ik al snel de neiging om het boek aan de kant te leggen. Maar dat is het voordeel van recenseren je moet het boek toch iedere keer weer oppakken. Ik merkte wel dat op driekwart van het boek o.a. Liesbeth wat toegankelijker en minder irritant werd, waardoor ik het laatste stuk van het boek wat makkelijker weg kon lezen.

De verschillende hoofdpersonages leer je goed genoeg kennen, ondanks dat het verhaal wat afstandelijk geschreven is, maar deze schrijfstijl kennen we van Nanda, want deze schrijfstijl gebruikte ze ook al bij ‘Leugens in de lente’. Nanda schrijft namelijk alsof iemand over het verhaal vertelt en hierdoor leer je de personages uit de tweede hand kennen, wat het voor de lezer toch al iets lastiger maakt om een band met de personages te krijgen, maar toch krijgt Roep het voor elkaar dat je ze goed genoeg leert kennen om een goed beeld van ze te krijgen.

Roep schuwt echter ook niet om schrijnende onderwerpen aan te snijden. Ze is zelf voorzitter van stichting leesplezier Apeldoorn en taalachterstand gaat haar dan ook na aan het hart, dus dat ze dit in dit boek verwerkt heeft is eigenlijk vrij logisch. Ze laat zien dat je door op een goede manier hiermee om te gaan, jeugd toch kunt interesseren voor taal, ook al is dat wellicht niet altijd de standaard manier waar scholen de voorkeur aan geven.

Dit boek was het voor mij net niet, vooral doordat ik mij stoorde aan de personages, maar als je van een niet zo standaard feelgoodverhaal houdt, waarbij je meer komt te weten over het boekenvak, dan kan ik je dit boek zeker aanraden. Ook als taal echt je ding is kun je met dit boek echt je hart ophalen, want je merkt dat Roep echt leeft voor taal en ze dit een warm hart toe draagt.

Leesfragment

Ben je nieuwsgierig geworden naar dit boek? Lees dan zeker onderstaand leesfragment.

Het-hoogste-woord

Blogtour

Bij dit boek doen we ook weer mee aan de blogtour. Er zullen naast onze recensie ook nog een aantal andere bloggers aandacht aan dit boek geven. Neem zeker ook eens een kijkje op hun website om hun mening te lezen over dit boek.

Gegevens van dit boek:
Titel: Het hoogste woord
Auteur: Nanda Roep
Uitgever: Uitgeverij Nanda
Aantal pagina’s paperback: 280
Aantal pagina’s e-book: 629
Verteller luisterboek: Nanda Roep
Duur luisterboek: 06:09:29
ISBN paperback: 9789083196534
ISBN e-book: 9789083248905
ISBN luisterboek: 9789083248912
Prijs paperback: € 22,95
Prijs e-book: € 14,99
Prijs luisterboek: € 14,99

Dit boek is o.a. verkrijgbaar bij de lokale boekhandel, Bol.com en Bruna of te beluisteren via Kobo Plus en Storytel.