Toen we zagen dat bij Ambo Anthos het boek ‘De kinderkolonie’ uit zou komen, werd ik meteen enthousiast. Ik lees graag oorlogsboeken en ik had nog niet eerder gehoord over de kinderkolonies, dus mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Na een mail naar de uitgever, ontvingen wij rond de verschijningsdatum een digitaal recensie-exemplaar in onze mailbox. Hier willen we Ambo Anthos hartelijk voor bedanken.

Informatie die te lezen is op internet over dit boek: De zusjes Sara, Angela en Margherita groeien in de jaren dertig op in een gelukkig gezin in de Italiaanse kolonie Libië. Maar op bevel van Mussolini worden begin 1940 dertienduizend kinderen uit Libië ‘uitgenodigd’ om in de zomervakantie hun moederland Italië te leren kennen. Ook de zusjes worden vol verwachting door hun ouders op de boot gezet. Ze komen echter terecht in een fascistisch jeugdkamp aan de kust van Toscane, waar ijzeren discipline en terreur regeren. Sara, de oudste, raakt onder de indruk van de propaganda. Angela ziet haar veranderen en gaat in verzet, en de jongste, Margherita van amper vijf, sluit zich van de buitenwereld af. Uiteindelijk is er nog maar één uitweg: samen ontsnappen, met gevaar voor eigen leven…

De cover

Op de cover lopen drie jonge meisjes door een dorp met kasseien. Ze lopen onder een brug door. Dit lijken me de drie zusjes Sara, Angela en Margherita. Bij de cover moet ik meteen denken aan de stijl van de boeken van Diney Costeloe en Ellie Dean. Hierdoor moest ik ook meteen aan de tweede wereldoorlog denken. Ik vind de cover erg geslaagd.

De auteur

Manuela Piemonte (Milaan, 1978) studeerde Latijns-Amerikaanse literatuur aan de universiteit La Sapienze in Rome. Ze is scenarioschrijver en redacteur. Daarnaast werkt ze als vertaler Spaans en Engels en schrijft ze voor verschillende tijdschriften. In 2013 won ze de Subway Literature Award en ze was in 2016 finalist als scenarioschrijver voor de Premio Solinas. De kinderkolonie is haar eerste roman.

Het verhaal

De zusjes Sara, Angela en Margherita groeien op in Libië. Libië is op dat moment een kolonie van Italië. Begin 1940 worden dertienduizend Libische kinderen uitgenodigd om tijdens de zomervakantie naar Italië te komen, zodat ze hun moederland leren kennen. Zo gaan ook de zusjes vol verwachting op de boot mee naar Italië. De mooie beloften komen echter niet uit, want ze komen in een fascistisch jeugdkamp aan de kust van Toscane. Hier regeren ijzeren discipline en terreur. Sara is gevoelig voor deze propaganda en raakt onder de indruk. Angela ziet haar veranderen en gaat hier tegenin. Hun jongste zusje Margherita, amper vijf jaar, sluit zich af van de buitenwereld en leeft in haar eigen wereldje. Uiteindelijk zien ze nog maar één uitweg: Samen ontsnappen, ten koste van alles…

Mijn mening

Ik had nog nooit van de kinderkolonies gehoord en dat maakte mij meteen nieuwsgierig. Er zijn al zoveel boeken over de tweede wereldoorlog geschreven, maar toch zijn deze kinderkolonies onderbelicht gebleven, dus dat zorgde ervoor dat ik hier gewoon over moest lezen. Het verhaal wordt volledig verteld vanuit de drie zusjes. Hierdoor komt het verhaal soms wat kinderlijk over, maar ik vond het in deze niet storend, omdat je wist dat het vanuit een kind verteld wordt. Je hebt hierdoor ook onder het lezen het gevoel alsof je zelf een van de zusjes bent, die in deze kolonie zit en waarbij langzaam doordringt dat deze zomervakantie geen vakantie is, maar dat ze echt in een fascistisch kamp terecht gekomen zijn, waar strenge regels gelden. Je merkt onder het lezen ook dat de drie meisjes hier ook alle drie anders op reageren. Dit vond ik soms verwarrend. Ik was regelmatig even de draad kwijt, zodat ik even moest teruglezen, wie van de zusjes het verhaal aan het vertellen was. Ook merkte ik, doordat ik geen kennis had van deze kinderkolonies, dat ik achtergrondinformatie miste en het zou fijn zijn geweest als deze informatie aan het boek toegevoegd was, door bijvoorbeeld hoofdstukken toe te voegen van een alwetende verteller. Ik had onder het lezen steeds het gevoel dat die informatie, die ik naar mijn gevoel mistte, toch nog ergens verteld zou worden, omdat de meisjes ook ouder werden en het voor de meisjes ook duidelijker werd dat deze kinderkolonie geen ‘fijne vakantie’ was, zoals hun verteld was. Echter deze informatie kwam niet en dat vind ik jammer. Hierdoor had ik meer het gevoel dat het verhaal gaat over het opgroeien van drie zusjes die zonder veel liefde opgroeien en als nummer gezien worden in plaats van als persoon. En wat dit met hun als persoon doet. Dat dit tegen de achtergrond van de tweede wereldoorlog is, is daarbij een toevalligheid en naar mijn gevoel voegt het niet veel toe aan het verhaal.

Ook merkte ik dat de schrijfstijl mij niet geheel beviel. Er werden vaker woorden gebruikt, die ik op moest zoeken, maar waar ik ook na het opzoeken nog niet veel wijzer werd van het woord in de context van het verhaal. Het is een mooie roman over drie zusjes die zonder liefde opgroeien, maar ik had helaas andere verwachtingen van dit boek, waardoor ik enigszins teleurgesteld achterbleef.

Leesfragment

Ben je nieuwsgierig geworden naar dit boek? Lees dan zeker onderstaand leesfragment.

De-kinderkolonie

Gegevens van dit boek:
Titel: De kinderkolonie
Auteur: Manuela Piemonte
Uitgever: Ambo Anthos
Vertaald door: Saskia Peterzon-Kotte
Aantal pagina’s paperback: 320
Aantal pagina’s e-book: 320
Verteller luisterboek: Irma Hartog
Duur luisterboek: 12:00:33
ISBN paperback: 9789026351044
ISBN e-book: 9789026351051
ISBN luisterboek: 9789026356902
Prijs paperback: € 22,50
Prijs e-book: € 12,99
Prijs Luisterboek: € 14,99

Dit boek is o.a. verkrijgbaar bij de lokale boekhandel, Bol.com, Bruna en Bazarow.
Dit boek is ook te lezen en te beluisteren via Kobo Plus.