
We zagen in de aanbiedingsfolder van LS Amsterdam staan dat er een nieuw deel van de Washington Post serie zou verschijnen. Aangezien ik hier echt fan van ben, moest ik dit nieuwe deel gewoon lezen. Na een mailtje gestuurd te hebben naar de uitgever, kreeg ik al snel positief antwoord en rond de verschijningsdatum ontvingen wij dan ook het recensie-exemplaar in onze brievenbus. Hier willen we LS Amsterdam uiteraard hartelijk voor bedanken.
Informatie die te lezen is op de achterflap van dit boek: Rechercheur Washington Poe wordt opgeroepen naar een aftands bordeel in Carlisle waar een klant is doodgeslagen met een honkbalknuppel. Poe jaagt normaal echter op seriemoordenaars en dit lijkt vooral een simpele moord-door-pooier. Toch is er persoonlijk om Poe’s aanwezigheid gevraagd.
Terwijl Poe en de sociaal onhandige programmeur Tilly Bradshaw dieper in de zaak duiken, worden ze geconfronteerd met vragen die ze niet kunnen beantwoorden: waarom klopt er niets aan het achtergrondverhaal van het slachtoffer terwijl dat eerder al compleet is doorgelicht? En wat is de connectie met een perfect uitgevoerde bankoverval van drie jaar eerder – een overval waarbij niets werd gestolen…
De cover
Op de cover leidt een lange gang naar een kluisdeur. Deze vind ik erg goed bij het verhaal passen. Daarnaast is de cover in dezelfde stijl als de voorgaande boeken uit de serie, en hierdoor zou deze mij zeker opgevallen zijn in de boekhandel waardoor ik hem zeker opgepakt zou hebben.
De auteur
M.W. Craven werkte als reclasseringsambtenaar voor hij fulltime schrijver werd. Dode hoek is het vervolg op De curator en het vierde deel van zijn serie met rechercheur Washington Poe en diens partner Tilly Bradshaw. Eerder verschenen ook Brandoffer en Zwarte zomer.
Het verhaal
In een popup bordeel in Carlisle wordt een dode gevonden. Hij is gruwelijk toegetakeld met een honkbalknuppel. Er is om Poe’s persoonlijke aanwezigheid gevraagd, ondanks dat Poe normaal op seriemoordenaars jaagt. Dit lijkt meer op een simpele moord door een pooier op een klant.
Poe en zijn sociaal onhandige partner Tilly Bradshaw duiken dieper in deze zaak en al snel duiken er allerlei vragen op, waar ze geen antwoord op hebben. Het achtergrondverhaal van het slachtoffer blijkt absoluut niet te kloppen, terwijl dat eerder compleet is doorgelicht. Ook wordt er een connectie ontdekt met een bankoverval die drie jaar geleden plaatsvond, maar waarbij niks werd gestolen. Wat hebben beide zaken met elkaar te maken? Kunnen Poe en en Bradshaw de zaak oplossen?
Mijn mening
Het verhaal begint met een bankoverval, waarbij niks gestolen wordt, maar wel een moord gepleegd wordt. Daarna gaat het verhaal over op een zaak waar specifiek de hulp van Washington Poe wordt ingeroepen. Wat deze bankoverval hiermee te maken heeft, wordt later in het verhaal uiteraard duidelijk. Ook in dit deel zijn Poe en Tilly weer een geweldig duo. Ze zijn totaal verschillend, maar hierdoor passen ze ook zo perfect bij elkaar. Waar Poe een ijzeren wil heeft en vaak lomp en rechttoe, rechtaan is, is Tilly eerder een stuk voorzichtiger, maar ook goudeerlijk, wat soms voor hilarische situaties zorgt en dat zorgt er ook voor dat ik deze serie verslind. De interactie tussen Poe en Tilly zorgt voor een geweldige chemie in het verhaal.
Deze keer is de opzet van het verhaal wel anders als in de andere delen. Waar in de voorgaande delen de actie op de voorgrond stond, is dit in dit deel een stuk minder aanwezig. Craven duikt ook nog even het verleden in door ons mee te nemen in de geschiedenis van de King’s Royal Riffles. Dit is een infanterie-geweerregiment van het Britse leger dat in 1756 werd opgericht. Hij koppelt hier een van de verhaallijnen aan, en dat is nieuw voor Craven, maar dit doet hij op een mooie en interessante manier.
Craven lukt het steeds weer om, als je denkt dat je weet hoe het in elkaar zit, er toch weer een plotwending in te gooien, waardoor het toch weer anders wordt dan gedacht. Hierdoor blijft het verhaal tot het eind toe spannend en kon ik het boek niet aan de kant leggen, want iedere keer als ik dacht nu kan ik even stoppen om wat anders te doen, kwam er een spannende plotwending en moest ik gewoon doorlezen. Maar dit is bij de boeken van Craven uiteraard geen straf.
Zoals de meeste volgers van ons ondertussen weten, als het boek ook te luisteren is via Kobo Plus dan luisteren we ook tijdens het lezen. Dit was bij Dode hoek ook het geval. Het boek is ingesproken door Sander de Heer. De voorgaande delen zijn ook door Sander de Heer ingesproken en ik vind deze stem erg goed bij het verhaal passen. Wat ik alleen een beetje jammer vind, vooral voor diegene die alleen het luisterboek luisteren, is dat achter in het boek nog het korte verhaal ‘Mondo Bizzarro’ staat, echter dit is niet terug te vinden bij het luisterboek. Dit is uiteraard erg jammer, want ook in dit korte verhaal is de typische samenwerking tussen Poe en Tilly weer aanwezig en ik denk dat ook de luisterboek-fans dit korte verhaal erg graag zouden willen horen.
Het volgende deel in deze serie staat gelukkig ook weer aangekondigd. Op 15 augustus staat ‘De botanist’ aangekondigd en ik kan niet wachten om deze te gaan lezen. Laten we hopen dat Craven er wederom zo’n pareltje van gemaakt heeft. Ik heb nog lang geen genoeg van Poe en Tilly.
Leesfragment
Ben je nieuwsgierig geworden naar dit boek? Lees dan zeker onderstaand leesfragment.
Dode-hoekGegevens van dit boek:
Titel: Dode hoek
Serie: Washington Poe
Auteur: M.W. Craven
Uitgever: LS Amsterdam
Vertaald door: Fons Oltheten
Aantal pagina’s paperback: 352
Aantal pagina’s e-book: 400
Verteller luisterboek: Sander de Heer
Duur luisterboek: 12:50:00
ISBN paperback: 9789024598922
ISBN e-book: 9789024598939
ISBN luisterboek: 9789021035789
Prijs paperback: € 22,99
Prijs e-book: € 6,49
Prijs luisterboek: € 14,99
Dit boek is o.a. verkrijgbaar bij de lokale boekhandel, Bol.com, Boekenwereld en Libris.
Dit boek is ook te beluisteren via Kobo Plus en Storytel .