Ik kreeg van De Crime Compagnie een persmail waarbij het boek ‘Mij zie je niet’ geschreven door Loes den Hollander voorgesteld werd. Het boek leek me heel interessant dus ik besloot dat ik deze wilde recenseren. Ik wil de Crime Compagnie dan ook hartelijk bedanken voor dit recensie-exemplaar.

Informatie die te lezen is op de achterflap van dit boek: Ik ben een nabestaande. Ik ben de moeder van een kind dat werd dood gepest. Ik weet sinds die dag hoe de hel eruitziet en ik heb besloten om een paar mensen dezelfde ervaring te gunnen…

Cover

De cover vind ik goed uitgedacht. Je moet echt twee keer kijken voor je doorhebt waarmee de vrouw op de cover staat. Door de cover zou ik zeker nieuwsgierig geworden zijn naar het verhaal. Hierdoor zou ik hem zeker opgepakt hebben om de flaptekst te lezen.

De auteur

Loes den Hollander (1948) is geboren in Nijmegen. Zij schrijft al sinds ze kan lezen en er werd al werk van haar gepubliceerd toen ze tien jaar oud was. Ze bouwde een carrière op in de gezondheidszorg en was vele jaren verbonden aan Denkbeeld, het tijdschrift voor psychogeriatrie, aanvankelijk als redacteur en later als hoofdredacteur. Nadat ze medio 2006 haar carrière in de gezondheidszorg beëindigde, debuteerde ze in november van dat jaar bij uitgeverij Karakter met de literaire thriller Vrijdag. Dit succesvolle debuut was het begin van een permanente stroom literaire thrillers, waar inmiddels ook al een paar verhalenbundels aan zijn toegevoegd. In 2013 schreef ze de geschenk novelle voor de Maand van het Spannende Boek.

Het verhaal

Het verhaal wordt verteld vanuit de ik-persoon. Dit is de moeder van een pubermeisje van dertien jaar die zelfmoord gepleegd heeft. Doordat haar dochter gepest werd en ze daarom zelfmoord gepleegd heeft, heeft de ik-persoon besloten dat ze wraak zal nemen en verschillende personen hetzelfde zal laten meemaken. Dit doet ze bij willekeurige personen die in het onderwijs werken of hebben gewerkt.

Mijn mening

De quotes van verschillende bloggers klonken veelbelovend. Ik lees niet alle boeken van Loes den Hollander. Alleen de boeken waarbij de flaptekst mij aanspreekt. Dit was hierbij natuurlijk het geval.
Echter ik merkte al snel dat ik me ging irriteren aan de afstandelijke schrijfstijl, waardoor de ik-persoon een ontzettend irritant persoon werd. Ik had absoluut geen feeling met deze persoon. Door de informatie op de achterflap ging ik er vanuit dat ze de personen die haar puberdochter les hadden gegeven een lesje zou leren, echter de ik-persoon ging geheel willekeurig op personen wraak nemen. Dit komt op mij al vrij ongeloofwaardig over. Echter weet ik natuurlijk niet hoe een ontspoord brein denkt. Dus neem ik dat dan nog voor lief en lees hier dan doorheen.

Het is echter ook een boek met heel veel monologen. Je ziet hierdoor natuurlijk wel hoe de persoon steeds luguberder gaat denken en de personen steeds meer wil raken. Maar voordat het boek echt spannend kan worden komt er weer een monoloog om de hoek kijken. Hierdoor was ik me op een bepaald moment best aan het irriteren als er een stukje kwam waar de ik-persoon weer iets ging uitvoeren, voordat diegene waarbij dat dan gedaan is het ontdekt en schrikt en het dus spannend wordt, komt er een monoloog. Jammer. Hier was meer uit te halen.

Zo lees je bijvoorbeeld aan het eind van hoofdstuk 8 de volgende tekst.

Hé, jij die dit leest: heb je al een oordeel over mij gevormd of aarzel je nog tussen pertinente afkeer en mogelijke sympathie? Zeg eens eerlijk, vind je me een dader of een slachtoffer? Je zult toch wel een beetje begrip kunnen opbrengen voor mijn situatie? Je kunt je toch wel voorstellen wat de zelfmoord van een dertienjarige dochter teweegbrengt? Of ben jij soms zo’n type dat van mening is dat je kwaad nooit met kwaad mag vergelden? Ja? Dan dikke middelvinger voor jou. Ik spreek je nog wel als het jou overkomt.

Als iemand tegenover me staat of zit hoeft diegene al niet zo tegen me te praten, dus ik vond dit ook niet prettig lezen in een boek.

Het meest interessant in het boek vond ik dan nog de dagboekfragmenten van de dertienjarige overleden dochter Amal. De teksten geven je een inkijkje in de gedachten van deze dochter en hoe ze tot deze daad gekomen is. Voor mij waren deze teksten nog het meest interessant.

Helaas ondanks alle lovende reacties die ik al gezien heb en die ook op het boek te lezen zijn, kan ik niet zo lovend over dit boek zijn. Ik had meer van dit boek verwacht, alleen is deze verwachting niet uitgekomen.

Leesfragment

Ben je nieuwsgierig geworden naar dit boek? Lees dan zeker ook het inkijkexemplaar op Bol.com.

Gegevens van dit boek:
Titel: Mij zie je niet
Auteur:  Loes den Hollander
Uitgever: De Crime Compagnie
Aantal pagina’s paperback: 300
Aantal pagina’s E-book: 300
ISBN paperback: 9789461093011
ISBN E-book: 9789461093400
Prijs paperback: € 19,95
Prijs E-book: € 7,99

Dit boek is o.a. verkrijgbaar bij de lokale boekhandel en Bol.com.