In de catalogus van uitgeverij Boekerij zagen we dat er een nieuw boek zou verschijnen van de hand van Lizzie Shane. Aangezien ik het voorgaande deel met erg veel plezier gelezen had, was ik wel benieuwd naar dit vervolg en hebben we al snel de uitgever een mailtje gestuurd. We kregen al snel positief antwoord en rond de verschijningsdatum viel het boek dan ook in onze brievenbus. Hier willen we uitgeverij Boekerij hartelijk voor bedanken.

Informatie die te lezen is op de achterflap van dit boek: Als het dierenasiel van Pine Hollow onverhoopt moet sluiten, adopteert Connor in een opwelling de Ierse wolfshond Maximus. Nu zijn huis is veranderd in een vuilnisbelt van gebroken glas, verscheurde kussens en plukken haar, begint hij zich af te vragen of dat wel zo’n goed idee was. Ten einde raad wendt hij zich tot hondentrainer Deenie.

Deenie heeft absoluut geen zin om meer tijd door te brengen met regelneef Connor, hoe leuk zijn hond ook is. Tot ze voor de zoveelste keer single op een familiefeest moet verschijnen, en op een idee komt. Als Connor zich voordoet als haar vriend, zorgt zij voor zijn hond. De ideale overeenkomst, zolang ze niet écht verliefd worden. En dat zit er zeker niet in. Toch?

De cover

Op de cover staat een jonge hond die door een grasveld met boterbloemen loopt. In de lucht zijn wolken en één vlinder te zien. Ik vind het een erg vrolijke cover en deze zou mij zeker opgevallen zijn.

De auteur

Lizzie Shane schrijft heerlijk grappige romans en werd maar liefst driemaal genomineerd voor de RITA Award, de hoogste onderscheiding voor romantische boeken. ‘Er was eens een puppy’ is na ‘Kerstmis met een staartje’ het tweede deel van de Pine Hollow-serie. Lizzie woont in Alaska.

Het verhaal

Het dierenasiel van Pine Hollow moet sluiten en de honden die daar nog zijn moeten geplaatst worden. Connor heeft in een opwelling besloten om de Ierse wolfshond Maximus te adopteren. Zijn huis is ondertussen verandert in een zooitje, gebroken glas, verscheurde kussens en plukken haar, vindt hij door het hele huis. Ten einde raad wendt hij zich tot Deenie. Maximus is als was in haar handen.

Maar Deenie heeft eigenlijk geen zin om meer tijd door te brengen met Connor dan strikt noodzakelijk. Ze vindt Connor maar een kwal, al vindt ze Maximus een schatje. Dan belt haar zus op dat ze gaat trouwen en dat betekent dat ze weer als vrijgezel op een familiefeest moet verschijnen. Ze krijgt opeens een grandioze ingeving. Als Connor zich voordoet als haar vriend, doet zij zich voor als zijn vriendin bij de bedrijfsevenementen. De ideale overeenkomst, en omdat ze elkaar toch niet kunnen uitstaan, zullen ze toch niet verliefd worden. Toch?

Mijn mening

Nadat ik rond kerstmis 2020 ‘Kerstmis met een staartje‘, met veel plezier gelezen had, was ik erg benieuwd naar dit nieuwe verhaal wat zich in Pine Hollow afspeelt. Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik er even in moest komen, voordat het verhaal, vanuit mijn geheugen, weer boven kwam drijven. Maar eenmaal weer in mijn geheugen vielen de puzzelstukjes weer op hun plek en kende ik de verschillende personages weer uit het eerdere verhaal en voelde het weer als thuiskomen in Pine Hollow.

Deze keer ging het niet zo zeer over het dierenasiel, maar meer over Connor die de Ierse wolfshond Maximus (roepnaam Max) geadopteerd had en hier niet echt mee overweg kon. Hier was Max echt de baas in huis. Omdat Maximus zelfs de kussens op zijn bank gesloopt heeft, vindt hij het nu tijd worden dat er iets gaat gebeuren. Hij besluit na drie weken toch maar weer eens naar de hondentraining te gaan. Maar niet de hondentrainer is er, maar Deenie. En Deenie heeft een gruwelijke hekel aan de arrogante Connor. Als Connor haar vraagt om Max te trainen tegen een gruwelijk hoog bedrag, besluit ze dit te doen. Wellicht kan ze dan snel weer op reis, want dat is hetgeen ze het liefste doet. Pine Hollow is de plek waar ze regelmatig neerstrijkt en waar ze zich echt thuisvoelt.

Door de beeldende schrijfstijl merkte ik dat ik bepaalde gedeelten echt voor me zag. Vooral het stuk waar Max aan het bier gezeten heeft, vond ik hilarisch en las ik met een grote grijns op mijn gezicht. Ik zag het letterlijk voor me. En als een auteur dat voor elkaar krijgt dan is ze geslaagd voor mij.

Maar het verhaal is niet alleen maar humor. Het gaat ook bepaalde serieuze onderwerpen niet uit de weg. Bijvoorbeeld het minderwaardigheidsgevoel wat Deenie heeft bij haar familie. Het gevoel dat ze het bij hun nooit goed kan doen. Waardoor ze zelfs besluit om een deal te sluiten met Connor. Dit is op een luchtige manier gebracht, maar Connor laat haar duidelijk voelen dat ze goed is zoals ze is, al dringt dat pas veel later tot haar door.

Wat mij onder het lezen wel opviel en wat ik toch altijd jammer vind, is dat er nog redelijk wat fouten in het boek stonden. Dit ben ik niet gewend van deze uitgeverij. Ondanks dat heb ik wederom genoten van dit tweede deel van Pine Hollow. Ik hoop dan ook dat we nog geen afscheid van dit leuke dorpje hoeven te nemen en nog meer over de avonturen in dit dorp kunnen lezen in de toekomst.

Leesfragment

Ben je nieuwsgierig geworden naar dit boek? Lees dan zeker onderstaand leesfragment.

Er-was-eens-een-puppy

Gegevens van dit boek:
Titel: Er was eens een puppy
Serie: Pine Hollow
Auteur: Lizzie Shane
Uitgever: Boekerij
Vertaald door: Valérie Janssen
Aantal pagina’s paperback: 336
Aantal pagina’s e-book: 336
ISBN paperback: 9789022594643
ISBN e-book: 9789402318012
Prijs paperback: € 18,99
Prijs e-book: € 10,99

Dit boek is o.a. verkrijgbaar bij de lokale boekhandel, Bol.com, Bruna en Bazarow.