Zo we hebben weer eens de kans gegrepen om de laptop van het vrouwenmens te lenen. Dat wordt echt iedere keer moeilijker. Maar ze was vandaag niet zo goed aan het opletten, dus konden wij onze kans grijpen. Het is alweer veel te lang geleden dat wij jullie over onze avonturen verteld hebben. Natuurlijk vertellen we ze soms op Instagram, dus als je ons daar nog niet volgt, dan zou ik dat zeker doen. Ons account is: @Lilly.Stitch.cats. En als je gaat volgen, laat het even weten, dan volgen wij natuurlijk ook terug.
De feestdagen
We hebben jullie al zolang niet meer gesproken, dat we het zelf nog niet eens over de kerstdagen gehad hebben, en dat terwijl deze al weer twee weken voorbij zijn. Onze mensen hadden, ondanks hun twijfels, toch een kerstboom opgezet. Vorig jaar hadden ze blijkbaar, voor het eerst in jaren, een kerstboom geplaatst en die hadden die Zwarte en Simba (de rode kater, die wij helaas niet gekend hebben) toch redelijk goed met rust gelaten. En dit hadden ze zo gezellig gevonden, dat ze het er dit jaar ook weer op wilden gokken, maar dan hadden ze natuurlijk niet met ons gerekend. 🙂
Onze mensen durfden het niet aan om een echte kerstboom te nemen, vooral omdat wij nogal graag alles opeten wat we tegenkomen, dus zijn ze gaan kijken voor een kunstkerstboom. Die hadden ze ook al redelijk snel gevonden. En ze konden dan ook niet wachten om deze op te zetten. Toen hij eenmaal stond, dachten onze mensen slim te zijn en gaven ze die Grote opdracht om voor de kerstboom te gaan liggen en de boom te bewaken.
Het leek hun wel handig om een boom te kopen, waar de lampjes al in zaten…. De eerste nacht, want overdag kunnen we natuurlijk niet te veel slopen, dat hebben onze mensen veel te snel in de gaten, dus dan slapen we meestal wat meer, zodat we het ’s nachts des te meer kattenkwaad uit kunnen halen. En die Grote heeft het het ’s nachts ook veel te druk met slapen dus die ligt dan zeer zeker ook niet meer in de weg. De eerste nacht hebben we ons best gedragen, we hebben alleen met de kerstballen gespeeld, en daar waren onze mensen op voorbereid, want ze hadden extra kunststof kerstballen gekocht. Dus daar konden we mooi mee door huis rennen. Leuk dat dat is. 😀 Onze mensen hadden wel wat in de gaten, maar waren er ook wel een beetje vanuit gegaan dat we de ballen uit de boom zouden beuken. (Daar draaiden ze ook regelmatig een leuk kerstliedje over namelijk ‘Beuk die ballen uit de boom en dan moesten we extra aan de gang.)
Echter de tweede nacht hebben we ons wat verder uitgeleefd, want toen ontdekten we eigenlijk pas het kabeltje die aan de boom zat. En zoals jullie weten vinden we kabels zalig. 😀 Dus daar moesten we gewoon aan knabbelen. Nadat ons vrouwenmens al enkele keren geprobeerd had om de kerstboom aan te maken, ging ze toch maar eens bij de boom kijken. (Die mensen van ons maken tegenwoordig alle lampen aan door met mevrouw Google te praten? We snappen nog steeds niet wie dat is, want er is niemand op bezoek en toch gaan de lampen aan :O ). Oeps en toen zag het vrouwenmens dat de stekker nog maar een klein stukje kabel had. Oei, toen waren onze mensen toch best een beetje boos… Ze hebben toen alle lampjes eruit gepeuterd en de boom opgeruimd. Nu konden we geen cadeautjes onder de boom vinden.
Jaarwisseling
Na kerst volgt ook altijd de jaarwisseling en ondanks dat we van onze mensen hoorden dat er geen vuurwerk afgestoken mocht worden, hoorden we al tijden harde knallen. En die Grote wordt dan steeds heel boos. Ze rent door huis en blaft alles bij elkaar. Het is dat hij niet door het raam naar buiten kan, anders zou ze dat beslist doen. Wij waren rond middernacht ook best nieuwsgierig en we gingen op de vensterbank kijken. Onze mensen hadden de gordijnen dichtgemaakt, zodat die Grote rustig zou blijven. Dat deed zij toch niet, maar dat hadden onze mensen ook wel in de gaten. Net op het moment dat we op de vensterbank gingen kijken werd hier voren in het park een of ander stom vuurwerk afgestoken. Wat een licht en wat een knal. :0 We zijn nog nooit zo snel weggevlucht. Het leek wel oorloggebied.
Sterilisatie
Wij hadden in de laatste dagen van december een mailtje ontvangen van de dierenarts dat het tijd werd voor de kittencontrole. En daar hadden we wel oren naar. Dus onze mensen duidelijk gemaakt dat we toch echt daar naartoe wilden. En natuurlijk hadden ze voor ons een afspraak gemaakt. Dus er stond op 7 januari weer een uitje gepland naar de dierenarts. Het is voor ons een uitje, want meestal is het heel gezellig bij Dierenkliniek Strijthagen. We mogen altijd even knuffelen met Maureen of met een van de assistenten. Vandaag was Larissa aanwezig en zij ging met ons knuffelen en ons even nakijken. Ze heeft ons weer goedgekeurd gelukkig. Nu mochten we niet samen naar huis, want Lilly zou meteen gesteriliseerd worden, dus moest zij daar blijven en mocht ik, Stitch, al mee naar huis. Gelukkig heeft Lilly zich goed gedragen en kregen onze mensen al snel telefoon dat ze haar weer op konden halen. Dat hebben ze dan ook gedaan. Volgens mij heeft ze een goed feestje gehad bij de dierenkliniek, waar ik niet bij mocht zijn, want ze was zo dronken dat ze niet meer op haar pootjes kon blijven staan. Na twee stapjes viel ze weer om en moest ik haar weer op haar pootjes zetten. Ik heb mijn zusje maar snel ingefluisterd dat ze maar even moest gaan slapen, tot ze weer een beetje nuchter was. Maar… volgende keer wil ik wel dat we alle twee uitgenodigd worden voor een feestje… Dit is niet eerlijk of was het alleen een feestje voor vrouwen en mocht ik er daarom niet bij zijn? Maar dan hadden ze die Zwarte ook wel eens uit mogen nodigen, dan was zij misschien ook wat vriendelijker geworden. Maar ja volgende keer beter. Ik ga gewoon volgende keer stiekem op zoek naar de drankvoorraad bij de dierenkliniek.
Het ’s middags zijn onze mensen voor de zekerheid een kostuum gaan kopen, want ze waren bang dat de wond anders in het weekend wellicht kapot gemaakt zou worden door ons. We wassen elkaar ook altijd, dus die wond moeten we ook beiden schoon houden.
Mijn mensen hebben mij dat kostuum aangetrokken, maar blauw staat mij echt niet mooi dus ik ben gewoon stil blijven staan en heb me niet meer verroerd.
Het probleem met dit kostuum was echter dat ik hiermee niet naar de kattenbak kon, want dit kostuum was eigenlijk voor kleine hondjes. Omdat de wond in het weekend niet zo fijn uit was gaan zien, besloten onze mensen toch nog maar eens de dierenkliniek te bellen en ze mochten weer langs komen. Zou mijn zusje weer dronken thuiskomen? Want sinds dat ze vrijdag zo dronken geweest is, heeft ze nog niet echt met mij gespeeld en nu gaat ze weer terug zonder mij.
Larissa heeft de wond bekeken en schoon gemaakt, dat was echt niet fijn… maar zij zei dat het wel beter voor mij was, dan geloof ik haar. Als Larissa aan het werken is zien we altijd meteen als we binnenkomen, want Larissa heeft haar grote vriend Arie bij zich. Onze mensen vinden hem echt superleuk. En ik vind hem ook wel leuk, al is hij wel erg groot, daar is die Grote bij ons thuis nog klein tegen. Maar Arie ziet er wel altijd chique uit want Larissa maakt de riemen en halsbanden voor Arie zelf. En die kun je eventueel ook bij haar bestellen. Wij volgen haar in ieder geval. Ga jij Larissa ook volgen?
Daarna kregen mijn mensen nog spulletjes mee waarmee ze mij thuis moesten verzorgen. Dat was echt niet leuk. Dat deed zo’n pijn. Al piepte ik ook een beetje extra, want dan deden ze extra voorzichtig met me. Toen besloten onze mensen ook nog om zo’n gekke kap te kopen. Omdat ik mijn kostuum het ’s nachts niet aan kon en dan toch aan de wond ging likken. Maar ze hadden natuurlijk niet eraan gedacht dat mijn broertje Stitch mij goed verzorgd en daarbij ook de wond schoon maakt. Dus woensdag konden ze toch opnieuw terecht bij de dierenarts en gelukkig knuffelde Maureen ook weer met me, maar ze gaf mij ook een lelijke prik. 🙁 Dat vond ik niet fijn. Maar ze gaf me ook een spuit met een heerlijk vlees erin. Maar ik was eigenlijk te moe om te eten, maar Maureen zorgde gewoon dat ik wel deed eten. Want dat blijft belangrijk. En ze vindt mij blijkbaar zo leuk, want ze zei meteen dat ik vandaag weer op controle mocht komen. En ze ging gelukkig ook meteen weer met mij knuffelen, maar ook nu gaf ze me weer een vervelende prik. Daarna kwam ze met een spuitje. Ik denk lekker melk… Heeft Maureen er iets geks in gedaan. Maar ze vindt me nog steeds lief, want maandag mag ik weer terug. Volgens mij vindt ze mij echt leuk!
Rood staat toch echt beter. Nu chillen. 
Ik lijk wel een lamp! 
We beschermen elkaar altijd.
We hebben nog een klein nieuwtje. We hebben sinds kort een echt lieve peettante. Chantal is onze peettante en is echt bezorgd om ons en nu Lilly al een week in de lappenmand ligt, kreeg zij zelfs post van onze peettante. Volgens mij voelde mijn zusje zich meteen een stukje beter. Kijk nu eens hoe lief!
Zo nu hebben we jullie weer lang genoeg bezig gehouden. Nu wordt het tijd dat jullie jullie eigen beestenboel weer gaan verwennen, want anders krijgen we dadelijk daar nog ruzie mee, omdat we jullie aandacht teveel inpikken. Hopelijk tot snel.
Liefs en een pootje van,
Ach wat sneu, die kap daar had onze kat Pluis ook geen zin in. Het was toch geen carnaval! Leek hij steeds te zeggen. Maar ja het is voor hun eigen bestwil.