
We zagen onze mensen al enkele dagen naar die wereld in dat scherm kijken naar allemaal speeltoestellen voor ons, terwijl we al aardig wat speelgoed hier hadden. We zijn hier al best verwend, die brommende Zwarte had al vier krabtonnen hier staan toen wij hier de eerste keer binnen kwamen. Onze mensen vertelden ook nog dat ze nog langs de dierenwinkel Petsplace in Heerlen waren geweest voordat ze bij ons op bezoek kwamen bij mama. Mama had dat al gehoord en ons aangespoord om extra ons best te doen, maar dat hadden we al verteld in ons eerste avontuur.
Maar onze mensen vonden dat we nog iets moesten hebben dat we konden klimmen. Ze durven ons zelfs aapjes te noemen, kun je je dat voorstellen? Terwijl we toch echt de elegantie van katten hebben. Maar goed… Daar hadden we het niet over… Onze mensen zochten dus een krabpaal voor ons uit. De dag erna ging de deurbel (dat ding maakt een herrie), die Zwarte slaat dan altijd op de vlucht, dus wij verstoppen ons ook maar een beetje, want die Zwarte zal wel weten wanneer hij zich moet verstoppen… En die Grote die maakt een lawaai alsof die deurbel nog niet genoeg herrie maakt. Nou, het mannenmens kwam met een gigantische doos weer naar binnen. Daar moesten we toch het fijne van weten…
De krabpaal
Het mannenmens heeft de doos als eerste opengemaakt en wat wij meteen zagen was dat wij er nog niet bij konden, de doos zat helemaal vol. Wat zouden we voor iets krijgen? We kunnen niet wachten tot de mensen dit gaan uitpakken..

Wij vroegen ons echt af wat dit moest worden, maar de mensen begonnen vol vertrouwen alles uit de doos te halen. Eerst controleerden ze of alles klopte wat er in de doos zat, maar ze hebben enkele keren nog rond gekeken, maar blijkbaar miste er iets. Maar toch gingen ze aan de slag. Ze wilden ons niet langer laten wachten.
Het in elkaar zetten
Het vrouwmens had de bouwtekening terwijl het mannenmens op de grond bij ons kwam zitten. Volgens mij wide hij echt graag dat wij hem kwamen helpen, anders zou hij toch niet bij ons zijn komen zitten? Dus we zijn meteen naar hem toe gegaan, zodat we hem konden helpen…
We hebben natuurlijk eerst even gecontroleerd of het materiaal wel goed was, wat de mensen besteld hadden. En dat zag er wel goed uit, dus ze mochten van ons aan de slag, natuurlijk met onze hulp…
Eerst moesten de huisjes in elkaar gezet worden, dat hadden de mensen al snel in de gaten, en deze waren dan ook al snel klaar… Zouden zij altijd zo snel zijn met dingen in elkaar zetten?
Vervolgens gingen ze snel verder en al snel stond al een deel van ons nieuw klimtoestel… Dat moest natuurlijk wel even gecontroleerd worden.

Tot nog toe zijn we tevreden. Hij staat goed in elkaar en we kunnen ons goed verstoppen in de huisjes. Dus we hebben onze mensen aangespoord om snel verder te gaan… En dat deden ze gelukkig ook. Ze weten ondertussen dat geduld geen eigenschap is die wij bezitten. We zouden het wel kunnen leren, maar we worden op onze wenken bediend, dus we vinden dat niet zo noodzakelijk om dat aan te leren.
De krabpaal staat
Niet veel later stond de krabpaal helemaal in elkaar, al zeiden onze mensen dat er een touw niet bij zat. Die hadden ze wel op de foto van het voorbeeld gezien. Wij vinden het niet zo erg, we vermaken ons ook zonder touw op ons speeltoestel, maar het vrouwmens geeft dat niet zo snel op. Zij vindt dat het er bij hoort, omdat het ook op het voorbeeld stond. Dus heeft ze een bericht gestuurd naar de winkel waar ze ons toestel gekocht had. En nadat ze elkaar een aantal verhaaltjes verteld hadden, zei het mens van de winkel dat ze een nieuwe op zou sturen. De mensen hebben een mooie plek uitgezocht, maar van die Zwarte mochten we er nog niet op. Eerst moest zij de krabpaal inspecteren. Die Zwarte blijft toch de baas en ook al proberen we veel, als zij bromt weten we dat we moeten maken dat we wegkomen. Die Zwarte heeft natuurlijk de bovenste plaats ingepikt, maar ach er blijft nog genoeg ruimte voor ons over. En ze is toch te groot om snel door het speeltoestel te rennen. Voor ons makkelijk, dan kunnen we haar soms een beetje plagen…

Zoals jullie op de foto zien is die Zwarte eigenlijk te groot, maar ze kan zich ook oprollen en dan past ze echt perfect…
Nadat ze het speeltoestel uitgetest heeft en haar plaatsje bemachtigd heeft, mochten wij er gelukkig ook op spelen. En onze mensen hebben echt goed gezocht, want we kunnen er op spelen, maar het heeft ook nog drie mandjes en als die Zwarte er op ligt dan mogen wij toch op de twee mandjes eronder slapen, maar je kunt ook heel goed bovenop het huisje liggen… En zelfs als we willen slapen komen onze mensen nog met dat gekke apparaat waar ze alles mee doen en volgens ons zien ze ons bijna net zo graag in dat apparaat dan dat ze ons in het echt zien.

Zoals jullie zien zijn we erg blij met ons klimtoestel en zelfs de berichtjes die ons vrouwmens nog gestuurd heeft omdat er iets miste heeft nog geholpen, want er bleek ook nog een touw bij te horen, waar we samen gekke capriolen op uit kunnen halen. Een paar dagen geleden werd er aangebeld, en werd een klein doosje afgeleverd. Dat bleek dat touw te zijn. Onze mensen hebben hem natuurlijk meteen aan het speeltoestel vastgemaakt en nu kunnen we nog meer plezier maken.
Wil je zelf ook zo’n speeltoestel voor jouw katten hebben? Onze mensen hebben hem gekocht bij PetsPlace.
Ons volgend avontuur komt er ook weer aan….Waar we het onder andere over de gymoefeningen van Lilly zullen hebben…
Een pootje van

Je bent een natuurtalent!?heel leuk, die verslagjes
Dankjewel. Ik doe mijn best. 🙂 Maar Lilly & Stitch helpen natuurlijk goed mee. 😛
Veronique onlangs geplaatst…Samantha Stroombergen – De dwalenden