Voor de leesclub van Thrillerlezers werd een oproep gedaan voor een leesclub van het boek “De dagen” van Anita Larkens. Dit boek leek me spannend, dus ik heb me ingeschreven en ik kreeg na een tijdje een tweetje of ik niet gezien had dat ik uitgenodigd was voor de Facebookgroep die bij dit boek hoorde. Deze melding had ik dus op Facebook gemist. :O Snel geaccepteerd natuurlijk. Ik mocht het boek meelezen. Ik was natuurlijk super enthousiast. En wil de Facebookgroep Thrillerlezers! en De Crime Compagnie dan ook hartelijk bedanken voor het boek en de kans om het te lezen.
Informatie die te lezen is op de achterflap van dit boek: Tijdens een voorjaarsnacht verdwijnen de kleuters Frida en Mees uit het huis van hun moeder. Beide ouders, Maud en Maarten, zijn de eerste verdachten. Hoewel de ex-geliefden al meer dan een jaar uit elkaar zijn, brengt het noodlot hen weer samen.
In de dagen en weken die volgen, wordt er met man en macht naar de kinderen gezocht. Vanaf het begin duiken de media bovenop het verhaal van de losbandige, jonge moeder die in het openbaar haar tranen niet toont. Maar waar moet je beginnen als het spoor al bij de voordeur eindigt?
De foto van de cover doet mij persoonlijk eerder denken aan een oude foto uit de jeugd van iemand. Een beetje nostalgisch. Hierbij denk ik eerder aan een roman dan aan een thriller. Echter de drie zinnen op de cover: “Twee verdwenen kinderen, twee wanhopige ouders, een zoektocht” maken mij gigantisch nieuwsgierig naar dit boek. En ik moet eerlijk bekennen dat ik een boek ook altijd eerder geneigd ben op te pakken als ik zie dat er een logo van de Crime Compagnie op staat. Hier heb ik al menig boek van gelezen die ik erg goed vond, en het gebeurt niet zo snel dat ik teleurgesteld ben in een boek van de Crime Compagnie.
Van Anita Larkens heb ik eerder nog niks gelezen. Dit is mijn eerste boek wat ik van haar lees. Ze heeft eerder al de boeken “Schaduwdochter” en “De betrokkenen” geschreven. En nu is “De dagen”, haar nieuwste thriller verschenen.
Het verhaal is opgebouwd uit korte hoofdstukken die geschreven zijn vanuit verschillende personages. Het verhaal van Maud, de moeder wordt vanuit de ik-persoon geschreven, de andere personen vanuit de derde persoon. Dit vond ik op zich wel prettig lezen. De media duikt er natuurlijk ook bovenop en de ouders proberen hun privacy te bewaren, wat nog lastig is door het losbandige leven van Maud. Ook anderen bemoeien zich met de zaak en dringen ontzettend eenvoudig het leven van Maud binnen. En nemen zelfs plek in het huis in.
De eerste 20 pagina’s ongeveer had ik wat moeite met het verhaal, maar daarna zat ik goed in het verhaal. Dit zat in het begin goed in elkaar en toen ik eenmaal in het verhaal zat, wilde ik ook steeds verder lezen tot ongeveer halverwege het boek, toen kwam het boek in wat rustiger vaarwater terecht en leren we nog een hoop andere personen kennen die zich naar mijn gevoel allemaal ietwat verdacht gedragen en dus allemaal iets met de verdwijning te maken kunnen hebben. Maar ook zo ver en makkelijk de privésfeer weten binnen te dringen dat dit op mij ietwat ongelooflijk overkomt. Aan het eind krijgt het boek toch nog een wending die ik absoluut niet had zien aankomen en die mij zeer zeker deed verrassen.
Het boek is in een makkelijke schrijfstijl geschreven, zodat het heel makkelijk leesbaar was, en de einde van de hoofdstukken nodigden iedere keer weer uit om verder te lezen. Het middenstuk had iets spannender gemogen en de bijkomende personages iets meer uitgewerkt. Maar ik heb dit boek met erg veel plezier gelezen.
Gegevens van dit boek:
Titel: De dagen
Auteur: Anita Larkens
Uitgever: De Crime Compagnie
Aantal pagina’s Paperback: 300
Aantal pagina’s E-book: 330
ISBN Paperback: 9789461092083
ISBN E-book: 9789461092083
Prijs Paperback: € 15,00
Prijs E-book: € 7,99