Ik lees regelmatig waargebeurde verhalen en dan vind ik boeken over IS op de een of andere manier vaak toch erg interessant. Wat beweegt mensen om naar Syrië te vertrekken en om daar een leven te leiden als IS’er? Dus ik was erg benieuwd naar het boek “Met mijn zoon in het hart van IS” geschreven door Laura Passoni. Dus ik was erg blij dat Eik uitgeverij mij hier een recensie exemplaar van gegeven heeft. Ik wil Eik uitgeverij hier dan ook hartelijk voor bedanken.

Informatie die te lezen is op de achterflap van dit boek: Wie Laura ziet, met haar vage glimlach, haar lange haren en haar serene blik kan zich amper voorstellen dat ze negen maanden onder IS-bewind heeft geleefd. Enkele jaren geleden dacht ze nog dat Syrië en de islam zoals die door IS wordt gepredikt, de oplossing waren voor haar gevoel van onbehagen en dat de nikab de enige gepaste kleding was voor een vrouw.
De familie van Laura heeft Italiaanse roots.De jonge vrouw groeide op in een katholiek gezin, maar bekeerde zich tot de islam toen ze 16 jaar was. Als haar vriend haar echter alleen achterlaat met haar zoontje raakt Laura in een depressie en radicaliseert ze.
In juni 2014 beslist ze om met haar vierjarige zoon naar Syrië te gaan, samen met haar nieuwe echtgenoot die ze enkele weken eerder via het internet had leren kennen. Meteen na hun aankomst wordt het gezin overgedragen aan de terroristische groep IS.
Haar man wordt meteen naar een trainingskamp gestuurd, terwijl Laura wordt opgesloten in een madafa, een vrouwenhuis. De strikte religieuze regels en de wreedheid van IS openen haar beetje bij beetje de ogen.
Door haar moedergevoel en het feit dat ze zich steeds meer van de realiteit bewust wordt, denkt ze nog maar aan één ding, namelijk terugkeren naar België, naar haar familie. Maar uit het kalifaat ontsnappen is nagenoeg onmogelijk. Er verstrijken verschillende maanden voordat het haar uiteindelijk lukt om uit de hel te ontsnappen.
In dit boek beschrijft ze het dagelijkse leven onder de zwarte vlag van de jihadisten, zoals geen enkele andere teruggekeerde vrouw dat tot nu toe heeft gedurfd.
Vandaag is ze in staat om op een heldere manier te verwoorden wat haar drijfveren waren om naar Syrië te vertrekken en over haar ervaringen te vertellen.
Omdat ze zich ten volle bewust is van haar verantwoordelijkheid en het geluk dat ze heeft gehad, getuigt ze nu in scholen om jonge meisjes te waarschuwen voor wat hen in Syrië werkelijk te wachten staat.
In een periode waarin iedereen het heeft over de strijd tegen gewelddadige radicalisering en over deradicalisering, laat haar getuigenis niemand onberoerd.

De cover

De cover laat een vrouw in een straat in een islamitisch land zien, ik stel me voor dat dit Syrië is. De vrouw heeft een Boerka aan en een kind aan de hand. In het midden zie je een balk met een foto van een jongen vrouw. Ik neem aan dat dit Laura is. Hier staat de veelzeggende quote “Meisjes, geloof de propaganda van IS niet. Voor hen zijn vrouwen alleen maar baarmoeders.” Deze quote maakt me extra nieuwsgierig omdat dit haaks staat op de titel van dit boek. Ik zou dit boek zeker opgepakt hebben in de boekhandel. Vooral door de quote die op het boek staat.

De auteurs

Het verhaal

Laura is van Italiaanse afkomst. Een vriendinnetje van haar is Marokkaans. Om haar vriendinnetje te ondersteunen besluit Laura als tiener met haar vriendin mee te doen met de Ramadan. Haar vriendin geeft haar een koran zodat ze ook weet waarom dingen zijn zoals ze zijn in de Islam. Echter is ze niet echt met het geloof bezig. Op school spijbelt ze en drinkt ze wel eens alcohol. Echter ze verdiept zich toch steeds meer in de Islam en voelt zich niet meer thuis in België. Ze krijgt een relatie en wordt zwanger. De jongen waar ze een relatie mee heeft laat haar alleen met haar, ondertussen, 4 jarig zoontje. Laura wordt depressief en radicaliseert. In 2014 besluit Laura naar Syrië af te reizen met haar zoontje en haar nieuwe echtgenoot Osama, die ze een paar weken van te voren via internet heeft leren kennen. Meteen na hun aankomst in Syrië wordt het gezin overgeleverd aan IS. Osama moet meteen naar een trainingskamp en Laura naar een madafa, een vrouwenhuis. Laura wordt zich steeds meer bewust dat ze de foute keuze gemaakt heeft en wil nog maar één ding, terug naar België. Maar ontsnappen uit het kalifaat is bijna onmogelijk. Haar vader wil nog proberen haar te helpen maar ook dit lukt niet. Na enkele maanden lukt het haar om samen met Osama en haar zoontje te ontsnappen en naar Turkije te vluchten.
Tegenwoordig vertelt ze op scholen wat hun daadwerkelijk te wachten staat in Syrië.

Mijn mening

Ik was erg nieuwsgierig naar dit boek, vooral omdat Laura je echt meeneemt vanaf het moment dat ze in aanraking komt met de islam en zo verder in dit geloof groeit. Zo krijg je echt een goede indruk hoe iemand echt onder invloed van IS kan raken. Gelukkig heeft Laura weten te ontsnappen en kan ze nu voorlichting geven zodat andere jonge meisjes gewaarschuwd worden. In dit boek krijg je een duidelijk beeld wat Laura heeft moeten meemaken en waar ze toch zoveel mogelijk haar best doet om haar zoontje een veilige omgeving te bieden en toch zoveel mogelijk kind te laten zijn. Laura haar schrijfstijl weet je te raken en ondanks de voor mij onbegrijpelijke beslissing om naar Syrië af te reizen en dan ook nog met een kind. Krijg je begrip voor Laura en wil je dat het goed komt met haar en haar zoontje. Dit boek zou best verplichte leeskost mogen worden op middelbare scholen. Om te voorkomen dat andere jongeren besluiten naar IS gebied af te reizen.

Gegevens van dit boek:
Titel: Met mijn zoon in het hart van IS
Auteur:Laura Passoni & Catherine Lorsignol
Uitgever: Eik uitgeverij
Aantal pagina’s paperback: 204
ISBN paperback: 9789082713114
Prijs paperback: € 18,90

Dit boek is o.a. verkrijgbaar bij de lokale boekhandel en Standaardboekhandel.