Toen ik de persmail kreeg van HarperCollins Holland over dit boek, was mijn interesse gewekt. Als vrouw alleen rennen door een land als Iran, leek me een behoorlijke opgave, door de leefwijze die ze daar hebben, en de verschillen tussen man en vrouw. Ik was dus meteen nieuwsgierig. Ook moest ik bij dit boek meteen denken aan ‘Mijn reis met Gobi‘ wat ik eerder met veel plezier gelezen had. Dus ik heb gereageerd dat ik dit boek erg graag wilde lezen en recenseren. Ik ontving dan ook een recensie-exemplaar van HarperCollins Holland in de bus. Hier wil ik ze dan ook hartelijk voor bedanken.

Informatie die te lezen is op de achterflap van dit boek: Kristina Paltén is mid-dertig als haar wereld instort: haar relatie loopt stuk, ze verliest haar baan en krijgt ook nog te horen dat ze geen kinderen kan krijgen. Op dat moment besluit ze te gaan hardlopen, als uitlaatklep en als “medicijn’.
Hardlopen is het puzzelstukje waarmee ze haar leven weer bij elkaar krijgt, maar ze wil meer. Haar nieuwe doel wordt een tocht dwars door Iran. Tijdens het lopen wil ze een brug slaan tussen het Westen en de islam, vertrouwen wekken bij de lokale bevolking en vrouwen aanzetten tot sporten. Een fysieke uitdaging – 1840 kilometer in temperaturen die variëren van het vriespunt tot 45 graden – maar ook een culturele: ze spreekt de taal niet, is afhankelijk van de mensen die ze ontmoet en ze loopt letterlijk tegen de beperkingen van het Iraanse regime op. Maar de Iraniërs delen hun huis en eten graag.
Dit heftige, mooie en inspirerende reisverslag voert je mee langs ontmoetingen tussen een Westerse sporter en mensen die hun huis en hart openen voor het onbekende.

Cover

Op de cover zien we een vrouw met een sport hidjab op. Ze staat langs een bergweg die slingerend naar onder loopt. Deze vrouw is Kristina. Dus ik neem aan dat deze foto genomen is op een van haar hardloopdagen door Iran. Onder de titel staat nog de quote:’1840 kilometer, 59 dagen, als vrouw alleen door een land onder de shariawet’. Dit boek zou me zeker opgevallen zijn in de boekhandel. Vooral door de quote op het boek.

Auteur

Kristina Paltén is een Zweedse avonturier, ultrarunner, docent en schrijver. Na bijna twintig jaar in de telecommunicatie besloot ze haar baan op te zeggen om haar leven aan hardlopen te wijden. Ze is met 48 uur recordhouder op de loopband, en op de Zweedse 6-Day Record-loop, waarbij hardlopers in zes dagen zo ver mogelijk proberen te lopen. Ze schreef Alleen in Iran samen met Desirée Wahren Stattin, een bekende Zweedse journalist.

Mijn mening

Het verhaal begint met een proloog. In de proloog rent Kristina op dag 18 door Iran, en heb je bijna het gevoel alsof je een thriller aan het lezen bent. Het is meteen spannend. Het maakt me meteen nieuwsgierig naar de rest van het verhaal. Gaan alle dagen zo of heeft Kristina ook positieve ervaringen? Dus ik wil meteen verder lezen.
Het boek is vervolgens opgedeeld in vier delen. In het eerste deel vertelt Kristina over haar voorbereidingen om in Iran te kunnen gaan rennen. De teleurstellingen die ze meemaakt, maar ook de leuke positieve dingen lees je. Maar ik vind het vooral knap van haar om helemaal alleen in een land te gaan rennen waar ze de taal niet van spreekt. En dan ook nog een land waar zo’n streng regime is. Deze dubbele gevoelens lees je ook in het eerste deel. Dus ik word steeds nieuwsgieriger naar de tocht zelf.
Deel 2 en 3 worden verdeeld en bespreken de verschillende dagen in de tocht en de dingen die ze hierin meemaakt. Dit zijn vooral positieve ervaringen, maar er gebeuren soms ook erg vreemde dingen.
Deel 4 is eigenlijk het onthaal nadat ze de laatste dag gerend heeft. Hoe ze in Iran gevierd heeft, maar ook hoe ze in Zweden gevierd heeft dat ze dit zomaar voor elkaar gekregen heeft.

Het boek leest echt heel gemakkelijk weg. Je wilt continue verder lezen. Kristina schrijft in het boek, dat de families waar ze gelogeerd heeft vaak belden hoe ze ontvangen was bij de volgende familie. Of dit wel goed was gegaan. En dat gevoel had ik tijdens het lezen ook. Ergens heb je toch een soort vooroordeel over deze landen. Door het strenge regime en de kijk wat hun op het westen hebben. Kristina heeft met haar run en haar boek laten zien dat deze vooroordelen deels onterecht zijn. Dat zij heel goed ontvangen is en bijna iedereen heel vriendelijk en gastvrij was.

Waar ik soms wel wat moeite mee had, waren de namen in het boek. Doordat dit toch geen alledaagse namen waren had ik wat meer moeite om deze te onthouden, en Kristina ontmoet dagelijks nieuwe mensen, dus er zijn dagelijks nieuwe mensen met nieuwe namen. Die stuk voor stuk belangrijk zijn voor Kristina.

Kristina heeft met dit boek een deur geopend die normaal gesproken gesloten blijft. En laat ons hiermee zien dat de vooroordelen grotendeels niet kloppen.

Leesfragment

Ben je na het lezen van mijn recensie nieuwsgierig geworden naar dit boek? Lees dan zeker onderstaand leesfragment.

Gegevens van dit boek:
Titel: Alleen in Iran
Auteur: Kristina Paltén
Uitgever: HarperCollins Holland
Aantal pagina’s paperback: 320
Aantal pagina’s E-book: 276
ISBN paperback: 9789402729504
ISBN E-book: 9789402756807
Prijs paperback: € 18,99
Prijs E-book: € 12,99

Dit boek is o.a. verkrijgbaar bij de lokale boekhandel en Bol.com.