Wij zagen online veel aandacht voor het boek ‘Wij waren, ik ben’ en dit trok meteen mijn aandacht aangezien ik graag waargebeurde verhalen lees en deze bizarre zaak, die zich in Ruinerwold afspeelde, ook gevolgd heb in de actualiteiten. Na een mailtje naar de uitgeverij ontvingen wij niet veel later een recensie-exemplaar in onze brievenbus. Hier willen wij Uitgeverij Pluim uiteraard hartelijk voor bedanken.

Informatie die te lezen is op de achterflap van dit boek: Op zondag 13 oktober 2019 verliet ik de boerderij waar ik jarenlang vastzat en stapte een café in Ruinerwold binnen. Op dat moment maakte ik me definitief los van de geloofswereld van mijn vader, die me vijfentwintig jaar lang in zijn macht had.

In dit boek beschrijf ik mijn leven. Mijn vaders geloof en overtuigingen waren mijn realiteit: naar school ging ik niet, ik bestond niet eens voor de buitenwereld, en ik had geen vrienden. Er waren alleen de geesten die om ons heen dwaalden en waarmee we praatten. Bidden was onze enige redding, God zat altijd in ons hoofd.

Dan komen de eerste scheurtjes in mijn geloof, en dat worden er geleidelijk steeds meer. Het internet is de sleutel voor mijn ontwikkeling. Ik zoek een weg naar de vrijheid voorbij schuld, angst, verdriet, onzekerheid.

Maar wanneer mijn gedachten eindelijk vrij zijn, voel ik me meer opgesloten dan ooit. Ik wil weg uit de boerderij waar ik samen met mijn familie verborgen voor de buitenwereld leef.

Maar wie gaat mij helpen?

De cover

Op de cover is een kind te zien. Ik neem aan dat dit Israel zelf is in zijn jongere jaren. Doordat het een foto is, maakt mij dit meteen nieuwsgierig, want dan leg ik al snel de link naar een waargebeurd verhaal. Voeg daar nog de pakkende titel, en ondertitel, ‘Wij waren, ik ben. Weg uit Ruinerwold’ en je hebt mijn interesse helemaal gewekt. De cover is op zich simpel, maar dit sterkt de cover ook. Niet veel poespas. Ik hou er van.

De auteur

Israel van Dorsten (1994) is de vierde van de negen kinderen van Ruinerwold. Hij heeft een jaar Film en Audiovisuele media gestudeerd in Amsterdam en studeert nu sociologie aan de Universiteit van Utrecht.

Mijn mening

Wie de laatste jaren het nieuws een beetje gevolgd heeft, heeft vast al eens gehoord over het gezin dat opgesloten zat in een boerderij in Ruinerwold. Zelf hebben wij deze zaak gevolgd in het nieuws en las ik eerder al het boek ‘Spookhoeve Ruinerwold‘, geschreven door Silvan Schoonhoven & Marcel Vink. Dus toen ik zag dat er ook een boek verschenen was, geschreven door de zoon van Gerrit Jan van D., werd ik eigenlijk meteen nieuwsgierig. Want waar ‘Spookhoeve Ruinerwold’, geschreven is door twee verslaggevers van De Telegraaf, is ‘Wij waren, ik ben’, geschreven van binnenuit en dit maakt het verhaal meteen persoonlijker.

‘Wij waren, ik ben’ is het bijzondere verhaal van Israel van Dorsten. Over hoe hij, en zijn broertjes en zusjes, jarenlang weg werden gehouden van de bewoonde wereld. Niemand wist van het bestaan van hen. Niet in het dagelijks leven, en zeker niet op papier. Zo had Israel bijvoorbeeld ook geen paspoort en ging hij niet naar school. Het geloof/overtuigingen staat bij Israels vader, Gerrit Jan, hoog in het vaandel en dit wil hij hoe dan ook overbrengen op zijn kinderen. In het begin had ik moeite om hier doorheen te komen, echter naarmate het verhaal vordert, merk ik dat Israel zich hier tegen begint te verzetten en dat het verhaal, wat mij betreft, ook interessanter wordt. Vooral op het moment dat Israel het internet ontdekt, gaat voor hem een wereld open en komt hij erachter dat de buitenwereld nog niet zo verkeerd is, iets wat zijn vader altijd verkondigd heeft.

Israel vertelt zijn verhaal op een bijzondere liefdevolle manier. Een eerlijke manier waarbij hij wel respectvol blijft naar bijvoorbeeld zijn vader. Ondanks wat deze man hem en zijn broertjes en zusjes heeft aangedaan. Dit vond ik heel bijzonder om te lezen. Ik denk dat ik dat in Israels situatie niet op deze manier had kunnen verwoorden.

Waar het boek ‘Spookhoeve Ruinerwold’ zonder emotie was geschreven, doordat het een onderzoek van journalisten was, voel je in dit boek echt de emoties binnenkomen. Wat daarbij natuurlijk ook helpt is dat er ook een luisterboek van beschikbaar is en ik deze geluisterd heb tijdens het lezen. Dus dan lees je het verhaal en hoor je tegelijkertijd het verhaal, dat ook nog eens door Israel zelf verteld wordt. Ik kan je vertellen dat het verhaal dan dubbel en dik binnen komt. Wat mij daarbij wel opviel is dat je meteen merkt dat Israel niet gewend is om luisterboeken in te spreken. Maar is dit erg? Nee, totaal niet, aangezien het zo’n persoonlijk verhaal is.

Wat ik wel in het boek mis zijn foto’s. In dit soort boeken zit meestal een fotokatern en dit maakt een waargebeurd verhaal toch altijd nog persoonlijker. Ik denk als deze ook in dit boek toegevoegd waren was het boek echt af. Nu mis ik dit toch een beetje en dat vind ik toch wel jammer.

Dit boek zal mij nog lange tijd bijblijven. En wat mij betreft een mustread voor de mensen die deze zaak een beetje meegekregen hebben in de actualiteiten.

Leesfragment

Ben jij nieuwsgierig naar dit verhaal? Lees dan zeker onderstaand leesfragment.

Wij-waren-ik-ben

Ik lees Nederlands Challenge

Dit is het zevende boek van dit jaar wat ik lees voor de ‘Ik lees Nederlands Challenge 2023’. Ik wil dit jaar minimaal 50 boeken gaan lezen die oorspronkelijk in de Nederlandse taal geschreven zijn. Wil je ook meedoen aan deze challenge? Lees er dan hier alles over.

Gegevens van dit boek:
Titel: Wij waren, ik ben
Ondertitel: Weg uit Ruinerwold
Auteur: Israel van Dorsten
Uitgever: Pluim
Aantal pagina’s paperback: 304
Aantal pagina’s e-book: 304
Verteller luisterboek: Israel van Dorsten
Duur luisterboek: 07:07:00
ISBN paperback: 9789493304239
ISBN e-book: 9789493304246
ISBN luisterboek: 9789493304253
Prijs paperback: € 24,99
Prijs e-book: € 14,99
Prijs luisterboek: € 12,99

Dit boek is o.a. verkrijgbaar bij de lokale boekhandel, Bol.com, Boekenwereld en Libris.
Dit boek is ook te lezen en te beluisteren via Kobo Plus en Storytel.