Voorheen interviewden wij de auteurs altijd tijdens ons eigen evenement, Koukleum meets auteurs, maar sinds Covid-19 is dit natuurlijk niet meer mogelijk. Daarom zullen we dit, in de toekomst, digitaal gaan doen.

We kennen Heleen Smit natuurlijk van haar thrillerdebuut ‘Op het verkeerde moment‘, binnenkort verschijnt haar nieuwste thriller ‘In de knel. Heleen neemt deze week het stokje, of de pen, over van Arjan Alberts en wij mochten haar een aantal vragen stellen. Lezen jullie weer gezellig mee?

Voor de mensen die je nog niet kennen, wie is Heleen Smit? 

Ik ben 37 jaar en woon met mijn vriend en twee honden in Doetinchem. Na mijn studie journalistiek ben ik gaan werken voor de agrarische vakmedia. Sinds ruim een jaar ben ik online redacteur voor een nieuwswebsite voor de food- en agribusiness. In mijn vrije tijd schrijf ik verhalen, al zo lang als ik me kan herinneren. Hele stapels schriften schreef ik als kind vol. Om te kijken of er in mijn schrijfwerk meer zat dan alleen maar hobby, heb ik een paar jaar geleden een schrijfopleiding aan de Schrijversacademie gevolgd. Daar heb ik veel professioneler leren schrijven, wat tot mijn eerste afgeronde manuscript leidde, dat van mijn debuut Op het verkeerde moment.  

24 maart verschijnt je nieuwe thriller ‘In de knel’. Kun je ons iets meer vertellen over dit boek? 

Het gaat over Noor, een vrouw van begin dertig die in Amsterdam woont en werkt. Ze krijgt een verontrustend telefoontje van haar familie uit de Achterhoek waar ze geen contact meer mee heeft. Toch besluit ze op de noodkreet in te gaan en keert terug naar de boerderij waar ze is opgegroeid. Daar treft ze chaos aan en moet ze besluiten of ze haar familie kan en wil helpen.  

Mijn werk voor agrarische media heeft me geïnspireerd voor dit verhaal. Hoewel ik zelf niet van een boerenbedrijf kom, weet ik er veel vanaf. Toch had ik er niet over nagedacht om er een thriller over te schrijven, tot mijn uitgever Ilse Karman me op dat idee bracht. Er speelt zoveel in die sector, op onder meer maatschappelijk en politiek vlak, dat biedt bergen aan inspiratie voor een spannend verhaal.  

Je vorige boek ‘Op het verkeerde moment’ werd zeer goed ontvangen door het publiek, legde dit de lat extra hoog voor je? 

Jazeker! Ik vind het superspannend of dit tweede boek net zo in de smaak valt. Ik lig er nog net niet wakker van, maar het houdt me wel veel bezig. Het kan bijna alleen maar tegenvallen, denk ik dan. Bovendien heeft het idee voor mijn eerste boek, Op het verkeerde moment, lang kunnen rijpen. Daar was ik al jaren mee bezig. In de knel heb ik in een jaar tijd bedacht en geschreven, daardoor blijf ik soms ook twijfelen of het toch niet helemaal anders moet. De eerste lezers zijn enthousiast, dus dat geeft wel meer vertrouwen, maar het blijft best wel eng.  

• 

• 

Je hebt voordat ‘Op het verkeerde moment’ verscheen, meegedaan aan een schrijfwedstrijd van De Crime Compagnie. Hier werd je tweede. Toch had Ilse Karman, uitgever bij De Crime Compagnie, interesse in je boek. Had je dit verwacht toen je je inzending opstuurde? 

Ik hoopte het wel. Tijdens mijn opleiding aan de Schrijversacademie kreeg ik wel veel enthousiaste reacties op mijn schrijfwerk van medecursisten, maar of een heel manuscript van mijn hand goed genoeg was voor een uitgever, wist ik niet. Dat ik ineens bij de finalisten zat, was toen al een aangename verrassing. Helemaal top was het dat ik zelfs zonder te winnen toch die hoofdprijs in de wacht sleepte: mijn boek in de winkels. Het is echt een droom die is uitgekomen.  

Je hebt de opleiding journalistiek gevolgd. Heeft dit je geholpen tijdens het schrijven van je boeken? 

Eigenlijk heb ik juist gekozen voor de opleiding journalistiek omdat ik graag schreef. Ik wist als kind nooit wat ik later wilde worden, maar had wel interesse in de televisiewereld en hield van schrijven. Hoewel mijn docent ‘geschreven pers’ vond dat ik die richting moest kiezen, heb ik de specialisatie radio en tv gedaan. Uiteindelijk ben ik daarna als eindredacteur voor bladen en websites gaan werken: ik schrijf zelf geen nieuws, maar redigeer de artikelen van anderen. Schrijven is dus altijd hobby gebleven. Doordat ik zelf kritiek lever op artikelen van anderen en aanpas, heb ik misschien wel minder moeite met verbeterpunten en opmerkingen over mijn eigen werk.  

Veel schrijvers hebben een eigen schrijfplekje. Hoe ziet jouw schrijfplekje eruit?  

Eerder schreef ik veel aan een gewone eetkamertafel en -stoel, maar sinds ik thuiswerk door corona, heb ik op de logeerkamer een goed bureau en bureaustoel neergezet en daar schrijf ik nu ook. Mijn werkplek is voor het raam, met een weids uitzicht. Ik kijk graag van me af en houd van mooie wolkenluchten, dus een perfecte plek voor mij.  

Heb je zelf erg veel hinder ondervonden van Covid-19 wat betreft je schrijf ambities? 

Mijn eerste boek Op het verkeerde moment verscheen eind februari 2020, nog voordat de coronacrisis echt losbarstte. Ik had een fantastische boekpresentatie met een grote groep familie, vrienden en collega’s erbij, iets wat nu bijna niet meer voor te stellen is en waar ik heel dankbaar voor ben. Signeersessies die daarna waren gepland, gingen helaas niet door. Het schrijven van een boek is toch iets wat je in je eentje moet doen, dus dat liep wel door. Effect op mijn inspiratie heeft het ook niet echt. 

En deze nieuwe werkelijkheid zorgt ondanks alle ellende ook wel weer voor mooie nieuwe ideeën, zoals online boekpresentaties. Zo kunnen nog veel meer mensen een presentatie ‘bijwonen’. Voor de fans van auteurs toch ook wel heel leuk. 

Nadat je eerste boek erg goed ontvangen is, zul je ook veel reacties gekregen hebben, hoe was deze ‘aandacht’ voor jou? 

Dat zorgde in het begin wel voor wat stress en buikpijn. Toen Op het verkeerde moment verscheen, deed het boek mee in een blogtour. Twintig dagen lang gaven twintig verschillende mensen hun mening erover, zenuwslopend was dat! De reacties overtroffen mijn verwachtingen, maar zoals ik ook wel van andere auteurs hoor: die ene minder goede recensie houdt je meer bezig dan al die goede. 

Ik heb ook superveel leuke reacties gekregen van mensen uit mijn omgeving, soms uit onverwachte hoek. Ook van mensen die niet wisten dat ik schreef en aangenaam verrast waren door mijn boek. Dat vind ik heel bijzonder om te horen.  

Heb je nog auteurs waarmee je een boek samen zou willen schrijven, of schrijf je het liefst alleen? 

Het lijkt me heel lastig om samen met iemand een boek te schrijven, ik denk niet dat ik dat zou willen. Het verhaal moet toch die kant op die ik voor ogen heb. Hoe auteursduo’s als Nicci French en Lars Kepler dat doen, geen idee! 

Wel heb ik soms de behoefte om op een andere manier samen te werken met andere auteurs. Ik laat mijn werk niet graag aan mensen uit mijn naaste omgeving lezen en ik praat er ook niet graag over, maar soms zou het wel fijn zijn als er iemand kan meelezen en meedenken tijdens het schrijfproces. 

Heb je al plannen en ideeën voor een volgend boek? Zo ja, kun je ons al iets vertellen? 

Ideeën genoeg. Afgelopen zomer hebben mijn vriend en ik een paar weken in Friesland gekampeerd op een stille boerencamping aan het water en veel met onze sloep rondgevaren. Deze omgeving inspireerde me: het vervoer per boot, de eilanden midden in de natuur, onbewoond of met maar één vakantiehuisje erop; een perfecte locatie voor een volgende thriller!  

Wij willen Heleen Smit hartelijk bedanken voor het beantwoorden van onze vragen. Wij hopen dat jullie net zo genoten hebben van de leuke antwoorden als ons. Kijken jullie ook zo uit naar ‘In de knel, het nieuwe boek van Heleen Smit wat 24 maart zal verschijnen? Wij in ieder geval wel. Natuurlijk gaan wij hem tegen die tijd lezen en een recensie er over schrijven.