Nadat ik ‘De dans van de tulpen‘ met veel plezier gelezen had, was ik ontzettend nieuwsgierig naar het vervolg van deze serie. Dus toen wij in de catalogus van Xander uitgevers zagen dat er een vervolg kwam, en ik de korte inhoud gelezen had, wist ik dat ik dit vervolg wel graag wilde lezen. Na een mailtje naar de uitgever gestuurd te hebben, kregen we al snel een positief antwoord en rond de verschijningsdatum stond de postbezorger met het recensie-exemplaar aan de deur. Hier willen we Xander uitgevers hartelijk voor bedanken.

Informatie die te lezen is op de achterflap van dit boek: In Hondarribia, een kleurrijk vissersdorpje op de grens tussen Spanje en Frankrijk, vindt een vrolijk festival plaats. Midden in de traditionele optocht wordt plotseling een vrouw bruut vermoord en de dader weet in de chaos te ontsnappen. Inspecteur Ane Cestero en haar speciale eenheid zullen de meedogenloze moordenaar moeten opsporen, die niet van plan is te stoppen. Sterker nog: hij gaat volledig in de aanval. Een zenuwslopende zoektocht langs uitgestrekte zoutvlaktes, wijngaarden en verlaten ciderfabrieken volgt, waarna Ane ontdekt dat de zaak veel groter is dan ze ooit had kunnen vermoeden. Er begint een race tegen de klok, en Ane en haar team zullen snel moeten ingrijpen voordat er meer slachtoffers vallen.

De cover

Op de cover staat een oud vervallen kerkje in een baai. De lucht is rood gekleurd. Dus het zal aan het begin van de avond zijn. Ik krijg door de bouwstijl van het kerkje en de baai een gevoel alsof het Zuid-Europa is. Wat ook zal kloppen, omdat het verhaal zich op de grens tussen Spanje en Frankrijk afspeelt. Wat ik een beetje mis, zijn de meeuwen die veelvuldig voorkomen in het verhaal en die wat mij betreft op de cover erbij hadden mogen staan.

De auteur

Ibon Martín begon zijn schrijfcarrière met reisliteratuur. Als liefhebber van het Baskische landschap en geografie brengt hij zijn dagen meestal door op de schitterende wandelroutes van het Baskenland. Van Martíns thrillers werden in Spanje meer dan 50.000 exemplaren verkocht. In het Nederlands verscheen eerder ‘De dans van de tulpen’.

Het verhaal

Ieder jaar is er een vrolijk festival in Hondarribia, een klein vissersdorpje op de grens tussen Spanje en Frankrijk. Dit festival heeft altijd een traditionele parade, maar er komen ook steeds meer mensen in opstand tegen de tradities en deze lopen een aparte parade, waarbij voorheen altijd veel agressie was, maar de laatste jaren heeft dit plaatsgemaakt voor zwarte schermen om diegene die op durven te staan tegen de tradities uit het zicht te houden. Tijdens deze parade wordt er een vrouw bruut vermoord en de dader weet in de chaos te ontsnappen. Inspecteur Ane Cestero zal, samen met haar speciale eenheid, deze moordenaar moeten opsporen. Maar deze moordenaar is niet van plan het bij deze ene moord te laten. De dader gaat volledig in de aanval en er volgt een zenuwslopende zoektocht. De zaak blijkt veel groter dan ze vooraf had kunnen vermoeden, en ze komt zichzelf keihard tegen. Kan ze dader stoppen voordat er nog meer slachtoffers vallen?

Mijn mening

Nadat ik ‘De dans van de tulpen‘ gelezen had, wist ik dat ik een vervolg op dat boek zeker moest lezen. Ik had zo genoten van dit eerste deel dat ik niet kon wachten om ‘Het uur van de meeuwen’ te gaan lezen. Echter, wij lezen altijd op volgorde dat de boeken binnen komen, en daardoor moest dit boek nog even wachten toen hij bij ons binnen kwam.

Het boek begint meteen spannend. Er wordt een moord gepleegd. En ik wil snel doorlezen, want ik wil graag weten wat hier precies gebeurd is. Dit blijft lange tijd onduidelijk. Ik merk dat ik het boek soms wat rommelig vind en wat moeite heb, om de verhaallijn te volgen. Dit wordt, naarmate het boek vordert, gelukkig wel beter en op een bepaald moment las het boek weer net zo fijn als het eerste deel.

Ik denk wel dat het belangrijk is dat je eerst ‘De dans van de tulpen’ leest, voordat je dit tweede deel uit de serie leest, want hierin worden de belangrijkste personages uitgewerkt en leer je deze goed kennen. Dit wordt in dit tweede deel niet echt herhaald, waardoor je belangrijke informatie zou missen indien je het eerste deel niet gelezen zou hebben. En dat eerste deel lezen is absoluut geen straf.

Inspecteur Madrazo, die een belangrijke rol speelde in ‘De dans van de tulpen’, heeft vrijaf omdat hij een stuk van de pelgrimstocht naar Santiago de Compostelo wil lopen. Waarom hij dit wil doen, blijft lange tijd onduidelijk en vooral Ane heeft hier moeite mee, totdat ze de ware reden achterhaalt.

De verhaallijn heeft flink wat vertakkingen, waardoor je je hoofd goed bij het verhaal moet houden. Je leest aan de ene kant het verhaal van Madrazo terwijl hij de pelgrimstocht loopt, je leest over vrouwenhandel, drugshandel, wijn en ciderhandel, de visserij en de zoutvlaktes, alles speelt een belangrijke rol in dit verhaal. Echter nergens wordt het verhaal over de top. Het verhaal blijft voor mijn gevoel geloofwaardig en Martín weet al deze lijntjes op zo’n manier aan elkaar te knopen dat er nergens losse eindjes blijven. Erg knap.

Ik werd door ‘Het uur van de meeuwen’ niet zo omvergeblazen als door ‘De dans van de tulpen’ echter weet Martín mij met dit tweede boek zeer zeker ook te overtuigen en kijk ik beslist uit naar een derde deel met Ane Cestero in de hoofdrol.

Leesfragment

Ben je nieuwsgierig geworden naar dit boek? Lees dan onderstaand leesfragment.

Het-uur-van-de-meeuwen

Gegevens van dit boek:
Titel: Het uur van de meeuwen
Serie: Ane Cestero
Auteur: Ibon Martín
Uitgever: Xander uitgevers
Vertaald door: Imke Zuidema
Aantal pagina’s paperback: 462
Aantal pagina’s e-book: 488
ISBN paperback: 9789401615761
ISBN e-book: 9789401615792
Prijs paperback: € 21,99
Prijs e-book: € 9,99

Dit boek is o.a. verkrijgbaar bij de lokale boekhandel, Bol.com, Bruna en Bazarow.