Gaby Rasters – Een vleugje Londen

Bryan was via Instagram Live in gesprek met Gaby Rasters. Aan het einde van dit gesprek vroeg Gaby aan Bryan of ik haar boek ook nog ging lezen. Doordat we nog erg veel boeken hebben liggen, was dit eigenlijk niet de planning, maar… Gaby zou haar Vondelpark-serie afschrijven en ik zou dan haar boek gaan lezen, tja dat was natuurlijk een deal die ik niet voorbij kon laten gaan. Dus vandaar dat ik snel in ‘Een vleugje Londen’ ben gaan lezen. Ik wil natuurlijk uitgeverij Boekerij hartelijk bedanken voor het recensie-exemplaar.

Informatie die te lezen is op internet over dit boek: Het is een jaar geleden dat Tomas’ grote liefde Maggie overleed. Al een jaar slaapt hij slecht, is hij de bezieling voor zijn werk als parfumeur kwijt en distantieert hij zich van andere mensen. Maar Maggie heeft hem iets nagelaten: een brief die hij precies een jaar na haar overlijden mag openmaken. In de brief draagt ze hem op naar Londen te reizen en hun liefde te bottelen in een nieuw parfum. Tomas besluit de uitdaging aan te gaan, maar op de luchthaven gaat het al mis: hij raakt zijn koffer kwijt. Is het domme pech, of een voorteken?

Sharons leven neemt een dramatische wending als haar vader wordt opgenomen op de psychiatrische afdeling van een ziekenhuis. Ze wist niet eens dat hij ziek was, en aan haar ijzige moeder heeft ze ook al niets. Om de zaken nog ingewikkelder te maken, draagt haar vader zijn levenswerk aan haar over: een verzameling verloren koffers die hij wil herenigen met hun rechtmatige eigenaar. In eerste instantie ziet Sharon weinig in het project. Wat moeten die mensen nu nog met hun oude spullen? Maar als ze de jonge Tomas ontmoet, realiseert ze zich dat herinneringen het dierbaarste bezit zijn dat een mens zich maar kan wensen. En dat ze misschien wel meer voor Tomas kan zijn dan alleen de vrouw die hem zijn koffer terugbracht.

De cover

Op de cover staat erg veel. Op de voorgrond staat een tafeltje met een twee stoelen. Op het tafeltje staan twee kopjes en een etagère. Ik moet meteen aan een high tea denken. Op de stoel staat een koffer, met boeken erin. Een koffer speelt natuurlijk een belangrijke rol in het boek. Op de achtergrond staat de skyline van Londen en in de lucht vliegt een vliegtuig. De cover doet vrolijk aan en er zitten veel elementen in die ook met het boek te maken hebben. Ik vind de cover dus erg goed bij het boek passen.

De auteur

Gaby Rasters schrijft romans die je raken. Ze debuteerde met de ‘Nogal Ingewikkelde’-trilogie en schreef daarna o.a. de romans ‘Hou me vast zoals ik was’, ‘Hemelse modder’ en ‘Een vleugje Londen’. Haar werk, dat wordt vergeleken met dat van Nicholas Sparks, werd bekroond met de Valentijnsprijs en werd lovend besproken in ‘De telegraaf’, ‘Vriendin’, ‘Story’ en ‘Koffietijd’.

Het verhaal

Tomas is de passie voor zijn werk als parfumeur helemaal verloren sinds zijn grote liefde Maggie na ziekte is overleden. Maar Maggie was altijd al bijzonder, en heeft Tomas iets bijzonders nagelaten. Hij heeft een brief van haar gekregen die hij pas één jaar na haar overlijden mag openen. In deze brief daagt ze Tomas uit om terug naar Londen te reizen en een nieuw parfum te ontwikkelen waar hun liefde in vastgelegd is. Tomas besluit deze uitdaging aan te gaan, maar op het vliegveld raakt hij zijn koffer al kwijt. Is dit een teken?

Sharon heeft haar leven aardig op de rit. Ze heeft een goede baan, lieve vrienden en geweldige ouders, ook al zijn ze gescheiden. Maar dan neemt haar leven een dramatische wending. Haar leven staat op zijn kop. Totaal onverwachts, tenminste voor Sharon, wordt haar vader opgenomen op de psychiatrische afdeling van een ziekenhuis. Alsof het nog niet genoeg is, draagt haar vader Sharon op om zijn levenswerk voort te zetten. Hij wil een verzameling verloren koffers herenigen met hun rechtmatige eigenaren. Sharon weet niet wat ze hier mee aan moet, maar dan ontmoet ze de jonge Tomas, en ontdekt ze dat herinneringen eigenlijk het meest dierbaarste bezit zijn. En wellicht kan ze wel meer voor Tomas betekenen dan alleen de vrouw die zijn koffer terug bracht?

Shade of Hope

Mijn mening

Natuurlijk kennen we Gaby Rasters al een tijdje als auteur en ook hebben we haar al mogen ontmoeten bij haar boekpresentatie van ‘Hou me vast zoals ik was‘ en is zij aanwezig geweest bij een van onze ‘Koukleum meets auteurs’-events. Dus toen Gaby een deal met mij wilde sluiten, dat ik haar boek zou lezen en zij haar Vondelpark-serie af zou schrijven, kon ik natuurlijk niet weigeren. Omdat ik natuurlijk niet wilde dat ze haar deadline niet haalde, ben ik haar boek gelijk gaan lezen, nadat ik het boek wat ik op dat moment aan het lezen was, uit had.

Gaby heeft de namen van enkele voor haar bekende personen gebruikt en nu ik dat wist, las dat in het begin toch iets anders, dan dat ik gewend ben. Zo had Bryan er een rol in, al was het een heel ander personage als dat hij zelf is. Maar bijvoorbeeld ook Patrice en Ramona hadden een rol. Op een bepaald moment kon ik dat toch redelijk makkelijk naast me neer leggen, omdat de personages toch anders waren dan hoe ik de personen ken. Dus ik kon ze echt als een onbekend personage gaan zien.

Het verhaal kent enkele belangrijke onderwerpen. Zoals we van Gaby gewend zijn, verwerkt ze altijd wel heftige thema’s in haar boeken. Dit deed ze deze keer ook zeker weer. Zo kunnen we o.a. lezen over verdriet na het verlies van een dierbare, depressie, autisme en het uitkomen voor je geaardheid. Op sommige momenten is het boek hilarisch, terwijl het even later weer intens verdrietig kan zijn. Dit weet Gaby goed af te wisselen. Maar toch had ik het gevoel alsof ik iets miste. Het is natuurlijk een feelgoodroman en hierdoor wordt het verhaal toch al vaker voorspelbaar. Je weet al snel wie verliefd wordt op wie enz. Maar het stukje waar Sharon en Tomas elkaar leren kennen miste ik een beetje. Sharon gaat mee op zo’n intens emotionele reis, terwijl Tomas als autist neergezet wordt. Naar mijn idee heeft iemand die autisme heeft moeite met persoonlijk contact en moeite met sluiten van vriendschappen. Hierdoor kwam dit een beetje ongeloofwaardig op mij over en hierdoor had ik het gevoel alsof het echt boek personages waren, terwijl ik normaal bij de boeken van Gaby echt het gevoel heb alsof het levende personages zijn. En net dat vind ik altijd de kracht van haar boeken. En wellicht dat het mij daarom nu des te meer opvalt.

Maar ondanks dat de personages voor mij niet echt leefden, heb ik het boek toch met veel plezier gelezen en kan ik het aanraden aan iedereen die van feelgood houdt.

Leesfragment

Ben jij nieuwsgierig geworden naar dit verhaal? Lees dan zeker ook eens onderstaand leesfragment.

Een-vleugje-Londen

Gegevens van dit boek:
Titel: Een vleugje Londen
Auteur: Gaby Rasters
Uitgever: Boekerij
Aantal pagina’s paperback: 256
Aantal pagina’s e-book: 256
ISBN paperback: 9789022586471
ISBN e-book: 9789402317848
Prijs paperback: € 17,99
Prijs e-book: € 11,99

Dit boek is o.a. verkrijgbaar bij de lokale boekhandel, Bol.com, Bruna en Bazarow.

3 thoughts on “Gaby Rasters – Een vleugje Londen

  1. Ik heb het boek niet gelezen, maar ik haak even aan bij dat autisme van Thomas. Niet alle mensen met autisme zijn hetzelfde. Mijn man is bijvoorbeeld heel empathisch en zorgzaam. Er zijn momenten dat zoiets door bepaalde omstandigheden kan wegvallen, maar hij is wel in staat om vriendschappen en relaties aan te gaan. Zo ken ik meer mensen met autisme die lange en goede vriendschappen onderhouden. Gaby werkt al heel lang in Eindhoven, door ons ook wel Autist-City genoemd, omdat autisme hier vier maal vaker voorkomt dan in andere plaatsen. Gaby zal ongetwijfeld een aantal mensen met autisme kennen. Kun je het dan beter plaatsen?

    1. hey Dani,

      Ja ik snap dat niet iedereen met autisme dezelfde symptomen hebben, maar omdat er specifiek genoemd wordt dat Tomas autisme heeft dan verwacht je in een boek dat dit ook de meest kenmerkende symptomen heeft, anders hoeft het ook niet zo specifiek genoemd te worden naar mijn idee. Maar zoals ik al aangaf is dat mijn enige minpuntje en leest het boek verder als een echte feelgood. Maar Gaby gaf inderdaad al aan dat ze bewust er voor gekozen had om niet de nadruk hierop te leggen.

      Groetjes Veronique

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge