In de aanbiedingsfolder van uitgeverij Boekerij zagen we ‘De vrouwen van Rue Cardinale’ staan, nadat ik gelezen had, waar het boek over ging, was ik meteen nieuwsgierig en nadat we het boek aangevraagd hadden, viel het boek rond de verschijningsdatum in onze brievenbus. Hier willen we uitgeverij Boekerij hartelijk voor bedanken.

Informatie die te lezen is op de achterflap van dit boek: Parijs. 1940. Terwijl de stad bezet wordt door de nazi’s proberen drie jonge naaisters zo normaal mogelijk door te gaan met hun leven. Mireille raakt betrokken bij het verzet, Claire heeft zich laten verleiden door een Duitse officier en Vivienne heeft geheimen die ze aan geen van beiden kan onthullen. Als hun activiteiten aan het licht dreigen te komen, worden ze geconfronteerd met onmogelijke keuzes. Samengebracht door vertrouwen, bedreigd door verraad: zullen ze de donkerste periode uit de geschiedenis kunnen doorstaan zonder uit elkaar gedreven te worden?

Twee generaties later komt Claires kleindochter Harriet aan in Parijs, ontworteld en stuurloos, wanhopig op zoek naar een connectie met haar verleden. Ze woont en werkt in Rue Cardinale, in een huis dat in verband blijkt te staan met haar grootmoeder en waar ze een familiegeschiedenis ontdekt die duisterder en pijnlijker is dan ze had kunnen vermoeden.

De cover

De foto op de cover is korrelig, waardoor je meteen het gevoel hebt dat het verhaal over langer geleden gaat. Op de cover staat de Eiffeltoren. De foto lijkt in de herfst genomen. Door de tekst ‘Samengebracht door vertrouwen, bedreigd door verraad. Drie vriendinnen staan tijdens de Tweede Wereldoorlog voor onmogelijke keuzes.’, word ik helemaal nieuwsgierig en zou ik het boek ook in de boekhandel zeker opgepakt hebben.

De auteur

Fiona Valpy woonde zeven jaar in Frankrijk, waar ze samen met haar man een bouwvallige schuur omtoverde tot een paleisje. Daar ontdekte ze haar liefde voor cement mengen, interieurdesign en wijnproeven. Al deze ervaringen en haar liefde voor het land en de Fransen zelf dienden als inspiratie voor de boeken die ze schreef. Inmiddels woont Fiona in Schotland en bezoekt ze Frankrijk nog regelmatig.

Het verhaal

Parijs,1940. De nazi’s bezetten Parijs en onderwijl proberen de drie jonge naaisters Mireille, Claire en Vivienne een zo normaal mogelijk leven te leiden. Mireille zet zich in voor het verzet, Claire heeft connecties met een Duitse officier en Vivienne heeft geheimen die ze niet kan delen. Dan dreigen de activiteiten aan het licht te komen en worden ze geconfronteerd met onmogelijke keuzes. Zullen ze deze donkere periode kunnen doorstaan, zonder dat ze uit elkaar gedreven worden?

Harriet is de kleindochter van Claire en zij komt naar Parijs om meer te weten te komen over haar afkomst. Haar moeder is al jong gestorven, en verder heeft ze alleen een foto van drie jonge vrouwen voor een pand aan de Rue Cardinale in Parijs. Ze woont en werkt nu zelf in het pand waar de foto gemaakt is. Dit pand blijkt een ware familiegeschiedenis te herbergen die donkerder en pijnlijker is dan ze had kunnen bedenken.

Mijn mening

Het verhaal begint in 2017, waar een blauwe jurk omschreven wordt, die niet, zoals eerst gedacht uit één stuk stof gemaakt is, maar allerlei lapjes stof bevat. Door de magnifieke naaimethode valt dit in eerste instantie helemaal niet op. Hierna begint het eigenlijke verhaal pas, en wordt het verhaal verteld vanuit Harriet, die aankomt in Parijs voor haar stage bij het PR-bureau waar ze graag aan de slag wilde, om zo hopelijk meer over haar oma te weten te komen. Ze krijgt een zolderkamer, waar ook haar collega Simone woont. Simone is heel toevallig de kleindochter van Mireille, die bevriend was met haar oma Claire. Dit is natuurlijk iets te toevallig, maar dit is wel nodig voor het verhaal en daarom is het de auteur vergeven. Dit stoort verder ook niet voor het verhaal. Via Simone krijgt ze meer over haar oma Claire te horen, en het verhaal is heftiger dan verwacht.

Het verhaal van de drie naaisters Claire, Mireille en Vivienne speelt zich in de oorlogsjaren af. In het begin leiden ze nog hun vrolijke leventje, met werken, lachen en uitgaan. Maar al snel groeit de onvrede en de vrouwen gaan aan de slag voor het verzet. Gedurende het verhaal merk je dat de oorlog ook steeds grimmiger wordt en dat er steeds meer moed nodig is voor de daden die de drie vrouwen doen. De moed en kracht van deze vrouwen zijn duidelijk voelbaar tijdens het lezen. Net als het voor elkaar klaar staan, is heel duidelijk merkbaar. Vooral als het niet goed gaat, staan de vrouwen echt voor elkaar klaar.

De hoofdstukken geschreven vanuit Harriet zijn in het begin kort en hierdoor had ik wat moeite om een goed beeld van haar te krijgen. Echter dit verandert gedurende het verhaal. Valpy heeft een nogal ongewoon onderwerp centraal gezet in het verhaal, namelijk intergenerationeel trauma, waarbij trauma’s van de moeder kunnen worden doorgegeven aan het nageslacht. Harriet heeft erg veel moeite met het verlies van haar moeder en ze hoopt door meer over haar oma te weten te komen, ook de dood van haar moeder een plekje te kunnen geven. En je merkt, zodra Harriet meer over haar oma komt te weten, ook de last van de dood van haar moeder minder wordt.

In de verhaallijn over Claire, Mireille en Vivienne, dit was voor mij ook de hoofdverhaallijn, leer je vooral Claire en Mireille goed kennen. Vivienne blijft een beetje onderbelicht. Dit is op zich ook vrij logisch, aangezien Sophie de kleindochter van Mireille is en Harriet de kleindochter van Claire. Deze verhaallijn heeft Valpy echt realistisch neergezet. Je waant je echt in het Parijs tijdens de tweede wereldoorlog. Valpy omschrijft de martelingen van de Gestapo niet, echter door dat ze omschrijft wat de gevolgen zijn, kun je je de martelingen echt goed voorstellen. Dit heeft ze echt om een manier gedaan dat je zelf een beeld erbij kunt vormen. Dit heeft ze sowieso meer gedaan. Ze weidt niet heel erg uit over bepaalde zaken, en toch weet ze een sfeer te creëren, die je aan het boek gekluisterd houdt. Door de schrijfwijze van Valpy blijft er genoeg over waardoor je zelf blijft nadenken onder het lezen. Hier houd ik van.

Het is een boek wat je maar moeilijk aan de kant kan leggen. Wel denk ik dat je door het stukje mode wat aan bod komt, heen moet kijken. Aangezien dit wel een stukje is, wat je toch een beetje moet interesseren, al beslaat dit natuurlijk maar een klein stuk van het verhaal, maar dit is wel een belangrijk onderdeel voor de hoofdpersonages, die een rol spelen in de oorlogstijd als in de huidige tijd. Ik weet zeker dat ik een volgend boek van Valpy weer snel zal oppakken.

Leesfragment

Ben je nieuwsgierig geworden naar dit boek? Lees dan zeker onderstaand leesfragment.

de-vrouwen-van-rue-cardinale

Gegevens van dit boek:
Titel: De vrouwen van Rue Cardinale
Auteur: Fiona Valpy
Uitgever: Boekerij
Vertaald door: Titia Ram
Aantal pagina’s paperback: 334
Aantal pagina’s e-book: 336
Verteller luisterboek: Maartje van de Wetering
Duur luisterboek: 09:46:00
ISBN paperback: 9789022587102
ISBN e-book: 9789402319378
ISBN luisterboek: 9789052865188
Prijs paperback: € 20,99
Prijs e-book: € 11,99
Prijs luisterboek: € 14,99

Dit boek is o.a. verkrijgbaar bij de lokale boekhandel, Bol.com, Boekenwereld en Libris.