Femmie van Santen stuurde ons een berichtje dat ze graag een boek wilde doneren voor onze roestige minibieb. Het bleek ook nog eens zo te zijn, dat Femmie maar twee straten van ons af woont. Toen ze langs kwam en ons het boek overhandigde, moesten we natuurlijk even kijken waar het boek over ging, want ik moet eerlijk bekennen dat ik nog nooit iets van Femmie gelezen had. Nadat ik de achterflap gelezen had, was ik enthousiast. Dit jeugdboek sprak mij ook aan. Dus ik heb gevraagd of ze het goed vond als ik het eerst las. En hier werd Femmie gelukkig ook enthousiast van. Ik wil Femmie dan ook hartelijk bedanken voor deze donatie voor de minibieb, die ik ook mocht lezen.

Informatie die te lezen is op de achterflap van dit boek: ‘Een stip aan het einde van de wereld’ is een aangrijpend kinderboek van Femmie van Santen. Hoe is het wanneer je als meisje van elf jaar plotseling moet vluchten naar een land waarvan je nog nooit hebt gehoord? Wanneer je alles moet achterlaten: je school, je beste vriendin, en je familie? Dat overkomt Lucine. Als haar vader in Armenië gevangen wordt genomen, komt ze, samen met haar moeder en broertje, in een AZC in Nederland terecht. Het leven daar is niet gemakkelijk, en Lucine mist haar vader. Zal ze hem ooit nog terugzien?

De cover

Op de cover zien we een jong meisje dat bij een gordijn aan een raam staat. Ik stel me voor dat dit Lucine is die in Armenië naar buiten kijkt, nadat haar vader gearresteerd is en de mensen haar en haar familie negeren. Ik vind de cover goed gekozen en door de quote ‘Lucine vlucht met haar moeder en broertje vanuit Armenië naar Nederland. Dit is haar verhaal.’ word ik nieuwsgierig naar dit verhaal. En draaide ik meteen het boek om, om de achterflap te gaan lezen.

De auteur

Femmie van Santen werkt lange tijd in een asielzoekerscentrum. De mensen die zij daar ontmoette, inspireerden haar om dit kinderboek te schrijven.

Het verhaal

Lucine is populair op school. Ze kan goed voetballen met de jongens en ook met haar beste vriendin Anna kan ze het goed vinden. Haar vader is journalist voor de krant en op een dag wordt hij gearresteerd omdat hij iets geschreven heeft over de regering. Vanaf dan mag Lucine niet meer mee voetballen en mag haar beste vriendin niet meer met haar omgaan. Ook in de stoffenzaak van haar moeder komen bijna geen klanten meer. Op een dag zit er niks anders op dan dat Lucine met haar broertje en moeder vluchten. Ze vluchten naar Nederland. Hoe is dit voor Lucine en haar familie? Hoe gaat dit in een asielzoekerscentrum? Zal Lucine haar vader nog terug zien?

Mijn mening

Het boek is ook nog eens extra voor de minibieb lezers gesigneerd. Echt zo leuk.

Femmie van Santen heeft een indrukwekkend verhaal geschreven. En wat mij meteen opvalt tijdens het lezen is dat ze zich heel goed heeft weten in te leven in het leven van een meisje van 11 die weggerukt wordt uit haar leven. Het is voor een volwassenen al onbegrijpelijk als je weggerukt wordt uit je leven, maar als meisje van 11, een leeftijd waarbij je oud genoeg bent om bepaalde dingen te begrijpen, maar nog niet oud genoeg om volwassen te zijn, is dat helemaal een nachtmerrie.
Ik denk dat dit boek ook een heel goed boek zou zijn om samen te lezen in klassen op school als er toevallig een kind in de klas komt die gevlucht is. Zodat de kans op de veelvuldig goedbedoelde ‘foute’ uitspraken niet meer gemaakt worden. Hoe vaak wordt er niet door iemand onderscheidt gemaakt in groepen mensen. Of dit nu bij vluchtelingen of bij mensen die ziek zijn is. Vaak worden er onbewust dingen gezegd die ontzettend kwetsend kunnen overkomen, zoals Lotte, die zegt dat haar moeder geen advocaat voor vluchtelingen is, maar alleen voor normale mensen. Daar zal Lotte beslist niks verkeerds mee bedoeld hebben, maar dit komt, zoals je ook in het verhaal leest, enorm kwetsend over. Dit soort situaties heeft Femmie ontzettend mooi uitgelegd en ze laat duidelijk zien wat dit soort uitspraken bij Lucine losmaakt.

Ook de onzekerheid over aan de ene kant de situatie van de vader van Lucine, maar aan de andere kant ook hun eigen onzekerheid. Kunnen ze in Nederland blijven. Ziet Lucine haar vader ooit nog terug. Femmie laat duidelijk ruimte voor deze emoties zonder dat het verhaal daarin blijft hangen. Je ziet aan de andere kant ook dat Lucine en haar broertje David zich op ander gebied ook redelijk eenvoudig neerlegt bij de situatie en er toch gewoon het beste er van probeert te maken.

Dit boek is een boek voor de iets oudere jeugd, maar ook zeker een heel interessant boek voor de volwassenen lezer.

Het is duidelijk dat Femmie in een asielzoekerscentrum gewerkt heeft en weet waar ze over schrijft. Ze heeft naar mijn gevoel de mensen uit het asielzoekerscentrum met dit boek een stem gegeven. Door dit boek laat ze duidelijk zien wat een meisje van 11 mee moet maken als ze onvrijwillig haar eigen land moet verlaten en besluit hier dan toch het beste van te maken.

Leesfragment

Ben je na het lezen van mijn recensie nieuwsgierig geworden naar dit boek? Lees dan zeker onderstaand leesfragment?

Een-stip-aan-het-einde-van-de-wereld

Gegevens van dit boek:
Titel: Een stip aan het einde van de wereld
Auteur: Femmie van Santen
Uitgever: KokBoekencentrum
Aantal pagina’s paperback: 224
ISBN paperback: 9789026622267
ISBN E-book: 9789026622274
Prijs paperback: € 15,99
Prijs E-book: € 8,99

Dit boek is o.a. verkrijgbaar bij de lokale boekhandel, Bruna en Bol.com.

Wist je dat de meeste boeken ook te reserveren zijn bij jouw lokale bibliotheek.