Zoals de meeste van onze volgers ondertussen wel weten hebben wij, naast het lezen, nog een grote hobby en dat is Geocachen. We cachen nu iets meer als een jaar en in het afgelopen jaar hebben wij toch enkele leuke contacten gelegd met mensen die ook deze mooie hobby beoefenen. Zo ook met Norma uit Amersfoort, in de Geocache-wereld bekend als ‘presea_tos’.

Norma stond een tijdje geleden, samen met een mede-cacher, bij ons aan de deur om een woodie te ruilen en plots ontstond het idee om eens een keertje samen met Norma te gaan cachen. Zo gezegd zo gedaan. We hadden afgesproken om, afgelopen donderdag, 8 oktober 2020, een leuke dag te gaan maken. Zo gezegd zo gedaan en in dit blog nemen we jullie graag mee. 🙂

Donderdag 8 oktober 2020

Norma zou rond 11.00 uur aankomen hier in Landgraaf en wij besloten om haar, samen met onze honden Pebbles en Puck, van het station af te halen. Het was meteen gezellig, net of we elkaar al jaren kenden. Maar wat wil je ook als je alle drie dezelfde hobby hebt.

Thuis gekomen was het eerste tijd voor koffie en thee en natuurlijk ook een lekker stukje Limburgse vlaai, aangezien ik, Bryan, de dag ervoor jarig was. Daarbij kreeg ik ook een aantal cadeautjes van Norma, wat natuurlijk niet nodig was, maar wel oh zo leuk is. Ik ontving twee lekkere bonbons die echt Amersfoort vertegenwoordigen en een Signal the frog-sleutelhanger. Deze laatste heeft ondertussen een mooi plekje aan onze rugzak bemachtigd. Nogmaals bedankt voor de cadeautjes Norma. 🙂

Na dit gezellige koffie en thee-kransje gingen we op pad. Wij hadden een leuke route uitgezet langs een aantal caches. Sommige hadden wij al wel eens bezocht, maar het grootste gedeelte was, ook voor ons, nieuw, onbekend en spannend. Gepakt met een rugzak en auto vol met tools, die wel eens handig konden zijn, gingen wij, goedgemutst, op pad.

Als eerste stond Pinocchio op de planning. Deze cache van L_I_M_I_D hebben wij in het verleden al eens bezocht. Nu was het toen zo dat wij het logrolletje niet vonden en dachten dat deze niet aanwezig was. Echter wat zagen wij, niet veel later, online, in de neus zit het logrolletje. Nadat Norma gelogd had en er de nodige foto’s en filmpjes gemaakt waren konden we op naar de volgende cache.

De volgende cache die op de panning stond was Home 2. Dit was een voortuincache en dit vinden wij persoonlijk toch altijd anders dan dat de cache bijvoorbeeld in het bos verstopt zit. Maar eenmaal aangekomen op locatie, was het even zoeken. Onder elk struikje en steen kijken. Tot we de juiste steen hadden gevonden. En hier kwamen de tools in onze tas goed van pas. We hadden een magneet en touw nodig en dat hadden we natuurlijk bij ons. Dus niet veel later konden we, met Home 2 in de pocket onze weg vervolgen.

Bij de derde cache aangekomen, die ze de toepasselijke naam Opa Koek koek hadden gegeven, was het niet lang zoeken om de cache te spotten. In de beschrijving stond dat we het huisje niet langer als tien seconde geopend mochten houden anders werd Opa Koek koek boos. Dus snel het deurtje open en de spulletjes eruit pakken, want we willen natuurlijk niet dat opa boos wordt op ons. 😉 Er zat een ruim aanbod aan goodies in, hier hebben we zelf niet zoveel mee, daarom hebben we deze gelaten voor wat het was. Maar ook het logboekje, verschillende Trackables en twee mooie woodies waren aanwezig. We hebben ons ding gedaan en de woodies geruild tegen een woodie van Norma en eentje van ons. En blij met de woodies onze weg vervolgd…

Na deze caches belde Chris (Riax0897) ons met de vraag waar we waren want hij had, samen met zijn vrouw Mariëlle en hun dochter Rilana (Rilana08), ook zin om er even tussenuit te gaan en na even overleg besloten hun om bij ons aan te sluiten en een aantal caches mee te bezoeken. Hoe meer zielen hoe meer vreugde en met twee auto’s vervolgden we onze weg door het mooie Zuid-Limburgse land.

De volgende op ons to-do lijstje was TB Hotel / Shabby (trick) Box. TB hotels en Woodie ruilboxen staan altijd hoog op ons favoriete lijstje dus we waren erg nieuwsgierig. Eenmaal aangekomen op locatie zagen we al snel dat deze box niet meer was, wat het geweest was. Helaas was het slot kapot. Dus deze heeft wel wat onderhoud nodig. Na deze, toch wel domper, gingen we op naar de volgende cache, De vleermuizenberg. Deze cache lag in principe op de plek waar wij de auto geparkeerd hadden. Na even zoeken was de cache gespot en bleek deze ook helaas zijn beste tijd gehad te hebben. Chris, Mariëlle en Rilana bleken nog een droog logrolletje en een behuizing in de auto te hebben. Deze hebben we dan ook vervangen en na een dankbaar mailtje van de Co besloten we onze weg te vervolgen richting de Poort van Parkstad en Anti Graffiti. Deze twee caches werden dan ook zonder problemen gevonden en gelogd door ons.

Persoonlijk wilde ik altijd al eens een laddercache doen want, we hadden immers twee jaar geleden een mooie ladder gekregen van de kerstman. Nu kwam Brunssum Òngerste Boven op ons pad en laat daar nu een ladder nodig zijn. Hoe leuk is dat!? Ook deze cache was snel gespot, uhm gevoeld. Niet veel later stonden ook onze namen in dit logboekje.

Het afvinken van de caches die op ons lijstje stonden ging voorspoedig en na het nuttigen van wat te drinken, een wafel en twee keer verkeerd rijden kwam we aan bij Shop Till You Drop Reloaded. Bij deze cache wist eigenlijk niemand wat we ervan moesten verwachten. Na een stukje door het bos gelopen te hebben kwamen we iets tegen wat op een cache leek. Alleen hing de cache niet op zoals het blijkbaar hoorde, maar lag deze, met een kapot touw, op de grond. Na het loggen hebben we geprobeerd om deze cache te repareren en weer op te hangen en na een berichtje te hebben gestuurd naar de Co, hebben wij onze weg weer vervolgd. Helaas is de cache nu gearchiveerd en is het volgens de Co tijd dat iemand anders iets in dat bosje gaat plaatsen, want het was blijkbaar niet de eerste keer dat deze kapot was.

Hierna was het tijd voor Mama’s knutselhoek, thuis hadden we het vermoeden dat we hierbij moesten borduren of naaien. Nu zijn wij daar niet zo’n kei in, maar we laten ons natuurlijk niet kennen en gaan opzoek naar de cache. Na een flinke wandeling tussen de bomen, hoog nat gras en brandnetels, wisten we de cache uiteindelijk te vinden. Het loggen moest inderdaad gebeuren met naald en garen… En wat waren wij blij dat Mariëlle dit vroeger geleerd had op school. Na een tijdje stond er Team045 op en was het log geldig.

Wij kijken terug op een geslaagde dag cachen en bedanken onze vrienden Norma, Chris, Mariëlle en Rilana, voor deze leuke dag.

We zullen regelmatig gaan proberen om jullie op de hoogte te houden van onze geocache avonturen. Maar wil je niks van onze Geocache-avonturen missen? Dan kun je ons altijd gaan volgen op ons Geo-Instagram, waar wij altijd aan de hand van foto’s onze avonturen vertellen.