Esther stuurde ons een berichtje of wij interesse hadden om haar boek ‘In opname’ te lezen en te recenseren. Na de korte inhoud gelezen te hebben, was ik meteen nieuwsgierig en heb ik volmondig ja gezegd. Enkele dagen later viel het boek dan ook in onze brievenbus. Hier willen we Esther uiteraard hartelijk voor bedanken.
Informatie die te lezen is op de achterflap van dit boek: ‘Mevrouw Eland!’ klinkt het bij de deur. Ferme stappen komen mijn richting op. Ik duik wat ineen. De professor stapt resoluut op mij af. ‘Wij doen er alles aan om u wat beter te krijgen, wat al met al een flinke puzzel is. De medicatie die u slikt wordt levensgevaarlijk, als u nog meer in gewicht zakt. Ons doel is niet om u hiermee kapot te maken.’ Zijn blik staat streng. ‘Ik geef u een ultimatum.’
‘Het gewicht dat u vandaag heeft is de bodem. Is er volgende week gewicht af, dan zien wij ons als artsen genoodzaakt rigoureus actie te ondernemen. Dit zal in de vorm zijn van dwangvoeding. Neem dit dus heel serieus en laat het alsjeblieft niet zo ver komen.’ Hij loopt weg en laat mij huilend achter. Het ‘niet-zo-ver-laten-komen’ betekent aankomen en dit kan alleen als ik mijn drang tot controle loslaat.
Maar niemand vertelt mij hoe ik dit moet doen!