Toen ik zag dat Angel van der Vecht besloten had dat ze een vervolg wilde schrijven op ‘Het duivelskind’ was mijn interesse gewekt. Dit boek heb ik met veel verbazing gelezen en ik was dan ook benieuwd hoe het nu met haar zou zijn. Dus een nieuw boek van haar hand, was ik zeker benieuwd naar. Dus nadat we de persmail ontvingen heb ik hier snel op gereageerd en niet lang na verschijning ontvingen we het boek dan ook in onze brievenbus. Hier willen we Media Lafères en Just Publishers dan ook hartelijk voor bedanken.

Informatie die te lezen is op de achterflap van dit boek: Angel wordt van jongs af aan mishandeld en misbruikt door haar ouders. Als ze ouder wordt zijn de gevolgen enorm. De politie vindt haar vaak radeloos en verward op straat. De hulpverleners kijken machteloos toe. Sommige buren denken dat ze een crimineel is. Waarom staat er anders zo vaak een politieauto voor de deur.

Mijn ouders zeiden dat ik slecht was, een duivelskind. Dat niemand ooit van mij kon houden. Ik geloofde het, want als je je ouders niet kunt vertrouwen, wie dan wel?

Angel krijgt jarenlang te horen dat er niets te doen is tegen de gruwelijke nachtmerries over haar jeugd. Wanneer er eindelijk een hulpverlener verschijnt die haar werkelijk wil helpen, keert haar vechtlust terug. Ze doet opeens dingen waar ze eerder heel bang voor was. Zal het Angel lukken het verleden achter zich te laten en haar zelfvertrouwen terug te vinden?

De cover

Op de cover staat een jong meisje dat voorzichtig langs een muur kijkt. Ze heeft een indringende blik. Ik vraag me meteen af wat dit meisje denkt. Door de indringende blik word ik extra nieuwsgierig en zou ik het boek ook in de boekhandel zeker opgepakt hebben.

De auteurs

Angel van der Vecht heeft een veel gelezen blog op angelssite.nl en geeft presentaties. Ze schreef het boek samen met onderzoeksjournalist Maria Genova die op zoek ging naar de feiten.

Mijn mening

Zoals de meesten wel weten lezen we erg graag non-fictie boeken, maar dan wel non-fictie boeken met een verhaal. En hier hoort ‘Ik was het duivelskind’ zeker in thuis. Angel van der Vecht schreef in het verleden al het boek ‘Het duivelskind’ en dit heb ik in het verleden natuurlijk ook gelezen. Echter dit boek ‘Ik was het duivelskind’ is ook goed te lezen zonder de voorkennis van ‘Het duivelskind’. Angel heeft een toegankelijke schrijfstijl en schrijft alles op zo’n manier op dat je, ook al heb je totaal geen kennis van wat haar overkomen is, je toch begrijpt wat er speelt. En dat is erg knap gedaan, want het is wel op zo’n manier beschreven dat het nergens langdradig is. Je merkt dat, ondanks alle gruwelijke dingen die Angel meegemaakt heeft, ze haar humor nooit verloren is. Ze omschrijft de gruwelijke gevolgen van het misbruik en de mishandelingen zonder er doekjes om te winden. Ook lezen we soms cursief gedrukte stukjes, dit zijn herinneringen die Angel herbeleefd en die voor dissociatie zorgen. Echter ook deze stukjes weet ze, ondanks dat je heel heftige dingen leest, op een luchtige manier te brengen, waardoor je je als lezer niet bezwaard gaat voelen tijdens het lezen, maar er wel over na gaat denken. En ik denk dat dit ook de belangrijkste boodschap van het verhaal van Angel is. Dat je niet moet wegkijken als je vermoed dat er kindermishandeling of misbruik is, maar ook het kind zelf kunt aanspreken. Dit is vaak al heel veel waard voor dit kind. Het wordt dan namelijk gezien.

Ik denk dat dit boek ook voor heel veel hulpverleners een heel goed boek zou zijn, want de meeste hulpverlenende instanties denken echt in hokjes en als je in hokje A past kun je niet ook in hokje B passen enz. En ik denk dat dit boek ook voor veel hulpverleners een eyeopener zou zijn door ook eens bij zich zelf ten rade te gaan dat ze soms buiten hun protocollen moeten denken en dat de cliënt nummer 1 moet zijn en niet het protocol. En dat merk ik ook tussen de regels door bij Angel dat ze een hoop hulpverleners heeft gehad, die zichzelf of de regels belangrijker vonden dan wat voor haar werkzaam was. Uiteindelijk heeft ze een goede hulpverlener gevonden waardoor ze ook grote stappen vooruit heeft kunnen maken en dingen doet, waar ze voorheen niet eens aan durfde te denken.

Ik hoop dan ook dat dit voor Angel alleen maar zo door mag gaan en dat ze samen met haar man en hulphond nog heel wat jaartjes op haar manier gelukkig mag zijn.

Achter in het boek heeft Maria Genova nog enkele interviews geplaatst met voornamelijk ervaringsdeskundige en specialisten die bekend zijn met het verleden van Angel. Dit heeft zeker meerwaarde, maar vond ik zelf wat minder boeiend om te lezen, vooral omdat het echt een interview was en geen verhaal meer was. Ik snap waarom dit toegevoegd is aan het boek, echter moet ik eerlijk bekennen dat het verhaal van Angel zoveel indruk gemaakt heeft dat ik hierdoor eerder over bepaalde situaties nadenk en dat dit door de interviews minder snel zou gebeuren.

Wil je een verhaal lezen van een vrouw die ondanks haar verleden durft te genieten van haar leven… Dan kan ik je dit boek aan raden. Angel durft te leven, ondanks alles wat ze meegemaakt heeft, heeft ze haar humoristische kijk op het leven gelukkig niet verloren.

Leesfragment

Ben je nieuwsgierig geworden naar dit boek? Lees dan zeker onderstaand leesfragment.

Ik-was-het-duivelskind

Gegevens van dit boek:
Titel: Ik was het duivelskind
Auteur: Angel van der Vecht en Maria Genova
Uitgever: Just Publishers
Aantal pagina’s paperback: 253
Aantal pagina’s e-book: 177
ISBN paperback: 9789089759597
ISBN e-book: 9789089756046
Prijs paperback: € 18,99
Prijs e-book: € 9,95

Dit boek is o.a. verkrijgbaar bij de lokale boekhandel, Bol.com, Bruna en Bazarow.
Dit boek is ook te lezen via Kobo Plus.