Van HarperCollins Holland ontvingen we een persmail van de thriller ‘Waterkoud’ geschreven door A.M. Ollikainen. Nadat we gelezen hadden waar het boek over ging, wist ik, dit boek wilde ik lezen. Na de persmail beantwoord te hebben, kregen we al snel een ‘early review copy’ in onze digitale brievenbus van de uitgever. Net voor de verschijning van deze thriller ontvingen wij ook een paperback van ‘Waterkoud’. Hier willen we HarperCollins Holland uiteraard hartelijk voor bedanken.

Informatie die te lezen is op internet over dit boek: Op de ochtend van midzomerdag worden inspecteur Paula Pihlaja en haar team na een gruwelijke vondst opgeroepen. Voor het landgoed van een ondernemersfamilie ten westen van Helsinki staat een vrachtcontainer met daarin het lijk van een zwarte vrouw. Ze moet een afschuwelijke dood zijn gestorven, want de container is tot de nok gevuld met zeewater.

De vrouw heeft geen papieren bij zich en niemand lijkt te weten wie ze is. Paula wantrouwt de verklaringen van de familie echter en zet alles op alles om de waarheid boven water te krijgen. Als de identiteit van de vermoorde vrouw eindelijk wordt achterhaald, start Paula met de reconstructie van haar laatste uren. Waarom was universitair docente Rauha Kalando een paar uur voor haar dood overgevlogen uit Namibië? En welke rol speelt het document dat in haar hotelkamer wordt gevonden – ondertekend door niemand minder dan de voormalige directeur van het bedrijf?

De cover

De cover is verdeeld. Op de bovenste helft zie je een bevroren waterval en op de onderste helft zie je een grasveld, waar een container op staat. Door het kleurgebruik zie je dat het koud is. Dit zal de container zijn waar Rauna Kalando in opgesloten zat. De cover maakt me nieuwsgierig. En ik zou het boek dan ook zeker opgepakt hebben in de boekhandel.

De auteurs

A.M. Ollikainen is het pseudoniem van het echtpaar Aki en Milla Ollikainen. Aki publiceerde drie romans, won verschillende literatuurprijzen en stond op de longlist van de Man Booker Prize. Milla publiceerde drie thrillers en won de verhalenwedstrijd van de Finnish Detective Society. Ze wonen samen met hun twee kinderen in het zuiden van Finland.

Het verhaal

Het is midzomerdag en in de ochtend krijgt inspecteur Paula Pihlaja een oproep voor een inzet. Ze moet met haar team naar het landgoed van een ondernemersfamilie ten westen van Helsinki. Hier is een vrachtcontainer neergezet. Deze is van het bedrijf, echter bij het openen van de container vinden ze het lijk van een zwarte vrouw. Ze moet een afschuwelijke dood gestorven zijn. De container was namelijk tot de nok toe gevuld met zeewater.

Het is onbekend wie de vrouw is, ze heeft geen papieren bij zich en niemand lijkt te weten wie ze is. Paula twijfelt aan de verklaringen van de familie en heeft het idee dat zij de onbekende vrouw wel kennen. Ze doet er alles aan om de waarheid boven water te krijgen. Dan wordt de waarheid van de vermoorde vrouw eindelijk achterhaald en kunnen ze de laatste uren van de vrouw reconstrueren.Waarom is de universitair docente Rauha Kalando vanuit Namibië overgevlogen? Dan wordt er een document in de hotelkamer gevonden die ondertekent is door de voormalig directeur van het bedrijf. Dit zet alles op scherp!

Mijn mening

Het verhaal begint in januari. Er is een man die zomers gekleed in de bijtende vrieskou rond strompelt. Hij weet in eerste instantie niet wie hij is en waar hij is. Op een bepaald moment valt hem wel in wie hij is, en komen langzaam andere details terug, maar hij is behoorlijk verward. Hierna maken we meteen een sprong naar mei. Hierin zitten we bij een rechtszaak, waarin niet echt duidelijk is welke personages hier in de rechtszaal zitten. Hierna komen we bij deel 1 van het boek uit. Het boek is opgedeeld in drie delen, met erna nog eens twee hoofdstukken met als titel een bepaalde maand. De laatste twee hoofdstukken maken we eigenlijk een sprong in de tijd, maar daarover dadelijk meer.

In de verschillende delen vinden we soms cursief gedrukte stukken dat is een nog onbekende persoon die vroeger in dienst was van de familie Lehmusoja toen zij woonachtig waren in Namibië. Hierin lezen we hoe Hannes Lehmusoja (de voormalig directeur) weinig mededogen heeft. Bij deze stukjes vroeg ik me lange tijd af wat de meerwaarde was, echter dit wordt, natuurlijk, later zeker duidelijk en dan merk je dat deze stukjes echt nodig waren.

Paula Pihlaja en haar team onderzoeken de zaak en Paula wordt geconfronteerd met haar eigen problemen. Ze heeft een heel eigen werkmethode, door zich bijvoorbeeld ook op te laten sluiten in de container, zodat ze zich kan inleven in het slachtoffer. Dit is op zich verfrissend, en is niet een standaard ‘vrouwelijke rechercheur die problemen heeft lost de zaak wel even op’ verhaal.

Het verhaal staat, zoals we gewend zijn van Scandinavische thrillers niet bol van de spanning of de gruwelijkheden, maar toch is er continue een vonkje waardoor je verder wilt lezen. Je wilt weten waarom Rauha Kalondo het vliegtuig genomen heeft, en waarom ze de papieren bij zich had, die gevonden zijn. Je wilt hoe dan ook weten hoe het verhaal in elkaar zit. Dit heeft het duo Ollikainen op een geraffineerde manier opgeschreven, want je blijft nieuwsgierig.

Het team om Paula heen, komt nog niet zo goed uit de verf en ik hoop dat deze in een volgend deel wat meer diepgang krijgen, deze bleven tot nog toe nog erg op de oppervlakte en voor nu leerden we vooral iets uit Paula’s privéleven kennen. De andere rechercheurs zijn wel namen maar hier heb ik nog niet echt een beeld bij en dat vind ik op zich wel jammer. Echter doordat dit een serie wordt, kan hier natuurlijk ook bewust voor gekozen zijn en ik kijk dan ook zeker uit naar het tweede deel in deze serie, waarin we hopelijk de andere personages wat beter leren kennen.

De twee laatste hoofdstukken, augustus en januari zorgen voor wat verwarring en losse eindjes. In januari komen enkele brieven ter sprake die Paula eerder geschreven heeft, wordt hier in een volgend deel nog op doorgegaan? En in augustus komt een zaak terug die Paula aan haar broer voorgelegd had, en die naar mijn gevoel ook weer met de proloog te maken heeft, maar ook deze blijft naar mijn gevoel als een blote zenuw open liggen.

De twee prologen en de twee eindhoofdstukken voegen naar mijn gevoel niet zo veel toe aan het verhaal en zorgen voor nu alleen voor meer verwarring. Wellicht dat dit in een volgend deel van de Paula Pihlaja -serie duidelijk wordt, maar het probleem is vaak, dat ik deze losse eindjes dan, eerlijk gezegd alweer vergeten ben…

Al met al is dit eerste deel van de Paula Pihlaja-serie een verhaal die zeker naar meer smaakt, al hoop ik dat er in een tweede deel minder open zenuwen blijven liggen, zodat het boek met een goed gevoel afgesloten kan worden, nu blijf ik toch nog een beetje met een gevoel achter dat ik niet alles weet…

Leesfragment

Ben je nieuwsgierig geworden naar dit boek? Lees dan onderstaand leesfragment.

waterkoud

Gegevens van dit boek:
Titel: Waterkoud
Serie: Paula Pihlaja
Auteur: A.M. Ollikainen
Uitgever: HarperCollins Holland
Vertaald door: Annemarie Raas
Aantal pagina’s paperback: 352
Aantal pagina’s e-book: 290
ISBN paperback: 9789402710557
ISBN e-book: 9789402766158
Prijs paperback: € 21,99
Prijs e-book: € 14,99

Dit boek is o.a. verkrijgbaar bij de lokale boekhandel, Bol.com en Bruna.